Γράφει ο Μιχάλης Στρατάκης
Ετούτος ο νεφελοκαταχτητής, κρατά ένα μυστικό που δεν το φανερώνει σε κανέναν.
Από τη μέρα που γεννήθηκε και που η μαμή εφώνιαξε «όφου, αυτό το κοπέλι είναι μαύρο», και ίσαμ’ εδά, εμάζωνε τα κομματάκια της ψυχής του, τα δάκρυα και τον πόνο του, την απόγνωση και την απελπισία του, τση ξυλιές και τση κοροϊδίες των άσπρων κοπελιών, τις κραυγαλέες σιωπές των γονέων και της αδερφής του και την περιφρονητική αδιαφορία του κράτους και της κοινωνίας που απέστρεφαν το πρόσωπο τους από το χρώμα του προσώπου του.
Κομματάκι κομματάκι τα μάζωνε, έβανε το ‘να κομματάκι δίπλα στ’ άλλο κι ετσά έσαξε ένα πολύχρωμο κοντάρι.
Είναι εκείνο το κοντάρι που σκαρφάλωσε απάνω του κι έφταξε εκειά που δε μπορούνε να φτάξουνε όλοι εκείνοι που ίσαμ’ εδά κομμάτιαζαν την ψυχή του.
Αυτό ‘ναι το μυστικό του «σκούρου» νεφελοκαταχτητή, που δεν το μολογά σε κανέναν.
* Ο Μιχάλης Στρατάκης είναι Δημοσιογράφος, με καταγωγή από τις Γκαγκάλες της Μεσαράς
