Της Ζαμπίας Λαζανάκη*
Αυτές οι λέξεις δεν γράφονται ούτε για το ζήτω, το μπράβο και την επιβράβευση.
Και ούτε καν τολμώ να συμπεριλάβω σε αυτές διδακτικό περιεχόμενο…
Αν και η “δασκάλα” υπάρχει ολούθε!
Οι λέξεις είναι δρόμοι…κάποιοι περιπατητικοί, κάποιοι δύσβατοι, κάποιοι απάτητοι, κάποιοι λυτρωτικοί.
Τα τελευταία χρόνια δίνω αίμα…
Αυτό το ενεργητικό ρήμα “δίνω” πόση ενέργεια, πληρότητα και ευδαιμονία μπορεί να σε γεμίσει δεν το ξέρω εγώ, το ξέρουν αυτοί που πραγματικά δίνουν χωρίς ανταπόδοση χωρίς τυμπανοκρουσίες…
Χθες ετοιμάστηκα σαν να πήγαινα σε γιορτή…είχα ανάγκη να δώσω.
Πολλές φορές νιώθω αυτήν την ανάγκη και υποκύπτω σε αυτήν.
Όχι από φιλευσπλαχνία, ούτε από καλοσύνη, για μένα το κάνω, για αυτήν την ευδαιμονία που με πλημμυρίζει μετά!
Το Βαν ήταν έξω από την Λότζια.
Με θυμούνται.
Με αναγνωρίζουν, με ρωτάνε αν πήρα πρωινό και με εφοδιάζουν με μπισκότα ,με χυμό και νερό όση ώρα συμπληρώνω τη φόρμα.
Τους ευχαριστώ που με φροντίζουν…
Έχω μια ερώτηση, αν επειδή το τελευταίο καιρό ακολουθώ συγκεκριμένη διατροφή μπορώ να δώσω αίμα.
Ανακαλύπτουν ότι έχω καλό αιματοκρίτη και η πίεση μου είναι παιδική ,οπότε με ετοιμάζουν.
Απέναντι μια κυρία δίνει πρώτη φορά και κλείνει τα μάτια…το ίδιο κάνω κι εγώ κι ας μην είναι η πρώτη μου φορά.
Όταν τα ανοίγω έχουν βάλει Πορτοκάλογλου στο ραδιόφωνο.
Αγαπάνε σε αυτό το Βαν ό,τι έχει σχέση με πορτοκάλια σκέφτομαι …
“Μπορείτε να δίνετε κάθε 4 ή 6 μήνες αίμα χαμογελάει η νοσηλεύτρια απαντώντας σε ερώτηση”.
Είμαστε τρεις στο Βαν και δεν περνάει δευτερόλεπτο χωρίς να περιηγηθεί η μάτια της και τους τρεις μας!
Έξω με περιμένει η φίλη μου, αλλά δεν με αφήνουν να φύγω πριν πιω κι άλλο χυμό…τι άλλο …πορτοκαλιού.
Τους ευχαριστώ…Όχι για τη φροντίδα το νοιάξιμο και το κέρασμα.
Τους ευχαριστώ που με άφησαν να δώσω λιγους από τους δρόμους της καρδιάς μου, ξέρω ότι σύντομα θα ξαναφτιάξω άλλους…Θα τους αναπλήρωσω όπως κάθε τι που δίνουμε.
Τους ευχαριστώ που με όλα όσα δύσκολα συμβαίνουν για ένα βράδυ πριν κλείσω τα μάτια… θα με κανακέψω , θα με παρηγορήσω και ίσως …για ένα βράδυ με αθωώσω.
* Η Ζαμπία Λαζανάκη είναι Νηπιαγωγός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων
