Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Πίεσα πολύ τον εαυτό μου ώστε να μη γράψω για αυτό το δυσάρεστο γεγονός που από το Σάββατο το πρωί που έγινε γνωστό, δεν μπορώ να το βγάλω στιγμή από τη σκέψη μου.
Η θλίψη , ο πόνος και η στενοχώρια που ένιωσα για τον μικρό ξανθό άγγελο, την μικρή Αναστασία που ταξίδεψε από την αγκαλιά των γονιών της στην αγκαλιά των αγγέλων, τελικά οδήγησαν την πένα να γράψει λίγα λόγια με σκοπό την συναισθηματική αποφόρτιση που πάντοτε προκαλεί στην ψυχή ένα τέτοιο στενάχωρο γεγονός . Ένα γεγονός που συνδέεται με μια λέξη που στην εποχή της τεχνολογικής και επιστημονικής εξέλιξης δεν έπρεπε καθόλου να αναφέρεται. Η λέξη καρκίνος δεν πρέπει να εκδηλώνεται στη ζωή κανενός ανθρώπου, πόσο μάλλον στην πανέμορφη ξανθομαλλούσα που η ζωή της έπρεπε να είναι ταυτισμένη μόνο με την ανεμελιά και την ξεγνοιασιά της παιδικής ηλικίας. Της μοίρας τα μελλούμενα αλλιώς όμως είναι γραμμένα για τον καθένα μας…
Σαν γονιός πάνω απ’ όλα με στενοχωρεί η είδηση της αρρώστιας , της ψυχικής και σωματικής ταλαιπωρίας και της απώλειας του μικρού αγγέλου που κατάφερε να μπει και στην δική μου καρδιά όπως και στην καρδιά τόσων και τόσων ανθρώπων. Έγινε το δικό μου παιδί, η δική μου μαθήτρια η δική μου μικρή αγωνίστρια που πάλεψε με όλες τις δυνάμεις … Όμως από το περασμένο Σάββατο έγινε ο δικός μας άγγελος που θα μας προστατεύει και θα μας φυλάει όλους μας από κει ψηλά.
Καλό ταξίδι μικρή μου Αναστασία!
