Την 25η Μαρτίου, ανήμερα της διπλής εορτής, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της επετείου της Εθνικής Εορτής, καταλύεται η νηστεία της Σαρακοστής. Το έθιμο μάλιστα καλεί στο οικογενειακό τραπέζι την 25η Μαρτίου να προσφέρεται μπακαλιάρος συνοδεία σκορδαλιάς.

Πρόκειται για το παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού, η οποία έχει πια διττή σημασία για τον Ελληνισμό, καθώς συμπίπτει από το 1838 με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821.

Η εξήγηση για τη γευστική αυτή συνήθεια είναι αρκετά απλή κι έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία των κατοίκων της ενδοχώρας να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκο ψάρι. Παρά το ότι ο μπακαλιάρος δεν είναι ένα «ελληνικό» ψάρι, καθώς απαντάται κυρίως στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού, το γεγονός ότι γίνεται παστός τον καθιστά ένα τρόφιμο φθηνό κι εύκολο στη συντήρηση.

Ο μπακαλιάρος έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας. Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.

Οι λόγοι που καθιέρωσαν τον μπακαλιάρο στο τραπέζι της 25ης Μαρτίου ήταν καθαρά οικονομικοί και πρακτικοί.

Επειδή η ενδοχώρα δεν μπορούσε να προμηθεύεται φρέσκα ψάρια με την ευκολία που μπορούσαν τα νησιά και οι παράκτιες περιοχές, ο παστός μπακαλιάρος, που μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, ήταν η καλύτερη λύση.

Επιπλέον, η φθηνή τιμή του τον έκαναν ιδιαίτερα προσιτό στα κατώτερα στρώματα, γεγονός που ανέβασε στα ύψη τη δημοφιλία του.

Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος ήταν η πιο εύκολη και οικονομική λύση για τους πολυάριθμους πιστούς, που τον έβρισκαν ακόμα και στα πιο μικρά μπακάλικα. Με τον καιρό, η συνήθεια αυτή έγινε έθιμο που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Συνταγή για μπακαλιάρο σκορδαλιά Τι χρειαζόμαστε:

Μπακαλιάρος (στο αλάτι)

1 κουτάκι μπύρα
αλεύρι για όλα
αλάτι
2 σκελίδες σκόρδο (μέτριες)
2 φέτες ψωμί (μπαγιάτικο)
2 κ.σ. λάδι
1 χούφτα καρύδια
αλάτι – λευκό πιπέρι
1κ.γ. ξύδι
μαϊντανό προαιρετικό

Πώς το κάνουμε:

Βάζουμε στο νερό τον μπακαλιάρο αφού πρώτα του έχουμε αφαιρέσει την πέτσα. Για 24 με 36 ώρες πρέπει να μείνει στο νερό το οποίο πρέπει να αλλαχθεί 3 με 4 φορές για να μην χάσει το ψάρι τελείως την γεύση του.

Ετοιμάζουμε το κουρκούτι βάζοντας σε ένα μεγάλο μπολ αλεύρι με μπύρα μέχρι να γίνει ένας χυλός που θα στέκεται ωραία στο ψάρι και δεν θα τρέχει.

Προσθέτουμε αλάτι μόνο εάν δοκιμάσουμε λίγο το κουρκούτι.

Τηγανίζουμε στο τεφάλ και με πολύ καυτό λάδι και για λίγο. Επειδή πιτσιλάει πολύ να έχετε προστατευτικό δίχτυ ή μακριά τα παιδάκια σας.

Την προηγούμενη μέρα φτιάχνουμε την σκορδαλιά που καλό είναι να μείνει μία μέρα στο ψυγείο για να δέσει η γεύση της καλύτερα.

Στο multi ρίχνουμε το ψωμί, το σκόρδο, το αλάτι, το ξύδι, τα καρύδια και προσθέτουμε λίγο λίγο το λάδι χτυπώντας συνέχεια. Τα υλικά δε είναι με ακρίβεια…δηλαδή παίζει ρόλο πόσο δυνατή ή αλμυρή ή ξιδάτη την θέλετε. Θα πρότεινα να την δοκιμάζετε καθώς την φτιάχνετε.

Πηγή: tilegrafima.gr