Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
Ο τόπος αγαπητερός,
ο δρόμος σερπαντινιασμένος, κι ο γιαλός ολιόμπλαβος στη Λιβυκή τη Κρήτη.
Για το Λέντα τα ‘χω λεωμένα πολλές φορές, το ίδιο και για το Μπαρμπαρέζο το χοχλιό.
Σ’ αυτό το τόπο θες δε θες συντονίζεσαι με τις δονήσεις του τοπίου, ανάμεσα σε ιαματικές πηγές, απερίγραπτες αστροφεγγιές και την απόλυτη ηρεμία..
Ο θύμος αναγεννημένος και μεθυστικός, και το κάλυμμα των Αστερουσίων εκτυφλωτικά όμορφο!
Το θεωρώ τουλάχιστον ανοησία, να βρίσκεται κανείς κάτω απ’ τον αρχαίο βράχο και το Ασκληπιείο, και να μη ψάξει για τον εκλεκτό μεζέ, το Μπαρμπαρέζο.
Ψαχτός βέβαια μόνο, και με κατάλληλη χροιγιά, ξεβράζεται θαρρείς κι αυτός ανάμεσα στα τρίμματα των αρχαίων καιρών..
Και πρέπει να’ σαι κατεχάρης να τονε βρεις αλλιώς ο κόπος σου πάει αμόντες..
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων
