«Ψύχραιμος», «στυγνός», «χωρίς αναστολές», «θεωρούσε τη γυναίκα του κτήμα του», με «μαφιόζικη αντίληψη»: συνθέτουν, σύμφωνα με ειδικούς την ψυχοσύνθεση του 32χρονου πιλότου, που ομολόγησε ότι σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια την 20χρονη σύζυγό του, στο σπίτι τους στα Γλυκά Νερά.
Ο πιλότος, στις 11 Μαΐου έπειτα από διαπληκτισμό με την 20χρονη Καρολάιν, έπνιξε την σύζυγό του, σκότωσε το σκυλί τους, τοποθέτησε το μωρό τους δίπλα στην νεκρή μητέρα του και έστησε σκηνικό ληστείας στο σπίτι.
Οι ειδικοί, πίσω από το αγγελικό πρόσωπο του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, βλέπουν μια αδίστακτη προσωπικότητα, με χαρακτηριστικά ενός κατά συρροή δολοφόνου.
«Είχε μαφιόζικη αντίληψη: Κανείς δεν εγκαταλείπει την αγέλη ζωντανός»
«Συνήθως τέτοιες προσωπικότητες έχουν περίεργη συμπεριφορά. Αντιμετωπίζουν το σκυλί ως κομμάτι της συζύγου. Έχουν ιδιοκτησιακή συμπεριφόρα στο γάμο τους, βλέπουν τη γυναίκα τους ως κτήμα τους. Υπάρχει τρομερή δυσανεξία στην απειλή του αποχωρισμού. Η αντίληψη είναι σχεδόν μαφιόζικη. ‘Κανείς δεν εγκαταλείπει την αγέλη ζωντανός’», ανέφερε, στο MEGA, ο ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Παπαδημητριάδης.
«Ο σκύλος ήταν μια προσπάθεια του δράστη να σκοτώσει κι εκείνο το κομμάτι της συζύγου. Το βρέφος το αναλογίζεται ως μια αυτονόητη προέκταση του εαυτού του. Το χρησιμοποιεί σαν συνένοχο στην πράξη του», σημειώνει.
Υπήρχε παρελθόν βίας
«Δεν συζητάμε για ψυχικές διαταραχές. Αυτά περιγράφουν έναν δομημένο χαρακτήρα. Δεν συνεπάγεται ότι υπάρχει έλλειψη επίγνωσης των πράξεων. Δεν είναι ψυχωσικό επεισόδιο, που δεν υπάρχει επαφή με την πραγματικότητα. Δεν λέμε ότι δεν έχει καταλογισμό. Τουναντίον.
Θεωρώ ότι υπήρχε οπωσδήποτε παρελθόν βίας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι κακοποιητικοί μέσα στις σχέσεις τους. Μία στις τρεις γυναίκες κακοποιούνται σεξουαλικά ή σωματικά από τους συντρόφους τους διεθνώς. Πάντα στις ναρκισσιστικές διαταραχές ενδιαφέρει η υστεροφημία. Θέλει να εκλογικεύσει τις πράξεις του. Δεν συλλογίστηκε ότι δεν υπάρχει το τέλειο έγκλημα. Ήταν σίγουρος ότι θα τα καταφέρει μέχρι τέλους.
Σε μια ναρκισσιστική προσωπικότητα υπάρχει πάντα η αναζήτηση του θαυμασμού. Ένας άνθρωπος εισπράττει πάντα θαυμασμό από έναν πολύ νεώτερού του. Είναι τροφή ο θαυμασμός», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κύριος Παπαδημητριάδης.
