Συλλυπητήριος επιστολή προς π. Αντώνιο Φραγκάκη για την Κοίμηση της Γερόντισσας Γαλάτειας
Αγαπητέ μου π. Αντώνιε, Χριστός Ανέστη, Ευλογείτε,
Δεν υπάρχουν λόγια…” Σιγησατω πάσα σαρξ βροτεια…” η Γερο ” Πορφύραινα ” της Κρήτης, η χαρισματική Γερόντισσα ΓΑΛΑΚΤΕΙΑ φτερούγισε στα επουράνια!
Μετοίκησε στην Άνω Ιερουσαλήμ, συγκαταλεχθηκε στη χορεία των Αγίων Μητέρων της Εκκλησίας!
Τις πρώτες μου πληροφορίες για την Αγία μας Γερόντισσα, είχα, κατά ευλογημένη συγκυρία, πριν δύο χρόνια, στην Αριζόνα Αμερικής, από μια ευλαβή ελληνοκαναδη κυρία, που έλκει την καταγωγή της από την Κρήτη. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα και μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να την επισκεφθώ.
Μόλις επέστρεψα στην Ελλάδα, άρχισα τις προσπάθειες να εντοπίσω τον τόπο κατοικίας της, που τελικά ήταν η Πόμπια
της Μεσσαράς. Έκτοτε την επισκέφτηκα αρκετές φορές, άλλοτε μόνον για 2-3 μέρες και άλλοτε για μακρύτερο χρονικό διάστημα.
Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ, π. Αντώνιε, και που με συνεπήρε από την πρώτη στιγμή, ήταν η διάχυτη αγάπη και η διαφάνεια, η καθαρότητα της ψυχής της που αναδυόταν μέσα από τα λαμπερά – διεισδυτικά – προφητικά μάτια και την ακτινοβολία του προσώπου της. Γι’ αυτό και καθήμενη δίπλα της, ακόμη και εν σιωπή, αισθανόμουν πάντοτε ισχυρή πνευματική οικειότητα, γαλήνη και ανάπαυση.
Επιθυμώ να αναφερθώ σε ένα αξιοθαύμαστο γεγονός, στο οποίο πάτερ μου, ήσασταν παρών και το οποίο μου επισφράγισε την αγιότητα της.
Σε κάποια επίσκεψη μου, λοιπόν, της έδωσα στα χέρια της μια πλαστικοποιημένη φωτογραφία του εν ζωή, τότε, Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας.
Άρχισε αμέσως, κρατώντας τον σφιχτά στα χέρια της, να τον καταφιλα με ιδιαίτερη προσοχή και ευλάβεια.
Επειδή η χαρισματική Γερόντισσα αντιλήφθηκε την εύλογη απορία μου, κοιτάζοντας με διεισδυτικά στα μάτια, μου είπε ότι “γνωρίζονται” με τον Γέροντα κάτι που επανέλαβε και άλλες φορές. Προφανώς εννοούσε πνευματικώ τω τρόπω. Σε λίγο, όμως, κατά μυστηριώδη τρόπο, η φωτογραφία άρχισε να μυροβλυζει ενώ ταυτόχρονα ευωδίασε ολόκληρος ο χώρος της.
Επίσης, σε μια επόμενη επίσκεψη μου και πριν την κοίμηση του μακαριστού Γέροντα Εφραίμ, όταν και πάλι της έβαλα μέσα στα ευλογημένα αποστεωμένα χέρια της την ίδια φωτογραφία, απευθυνόμενη στο μακαριστό Γέροντα του είπε μεγαλόφωνα:
” Όπως είπαμε! Πρώτα εσύ και μετά έρχομαι και εγώ”. Έτσι ακριβώς και έγινε.
Τι μπορεί να πει κανείς εκτός από το να θαυμάσει!
Μεγάλες οι ευλογίες και τα ποικίλα πνευματικά οφέλη που εισέπραξα από την σεβαστή Γερόντισσα. Της είμαι βαθειά ευγνώμων!
Τώρα πλέον αδέσμευτη η αγαπημένη μας Γερόντισσα από τα τοιχώματα της σαρκός, θα βρίσκεται περισσότερο κοντά μας και με την αδιαμφισβήτητη παρρησία της στον Τριαδικό Θεό, θα μεσιτευει για όλους μας και για τα βιοτικά μας προβλήματα αλλά κυρίως για τη σωτηρία της ψυχής μας.
Τέλος, σεβαστε και αγαπητέ μας π. Αντώνιε, επιτρέψτε μου να εκφράσω σε σας προσωπικα τις εγκάρδιες ευχαριστίες και την βαθειά μου ευγνωμοσύνη για τη ζεστή σας φιλοξενία και την διακριτική σας παρουσία και πολλαπλη βοήθεια κατά τη διάρκεια των επισκέψεων μου.
Εκ βάθους καρδίας πλήρους ευγνωμοσύνης προς τη μακαριστή μας Γερόντισσα, ταπεινά της εύχομαι ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Χρυσάνθη Θεμελή
Καθηγήτρια Πανεπιστημίου
