Ξεχωριστή η σημερινή ημέρα για τις Μοίρες, καθώς γιορτάζει ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου, ο πολιούχος της κωμόπολης και έδρας του Δήμου Φαιστού!
Λίγα λόγια για την ιστορία του Ιερού Ναού:
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας στη θέση που βρίσκεται ο Ι. Ναός υπήρχε σχήμα οικίας με απλή επίπεδη σκεπή από λεπιδόχωμα, το οποίο χρησιμοποιούνταν ως Ι. Ναός, μικρός σε μέγεθος βέβαια. Αργότερα η σκεπή έγινε θολωτή, χωρίς να αλλάξει το μέγεθος του Ναού. Οι εικόνες αυτού του Ναού, τρεις τον αριθμό, μεταφέρθηκαν αργότερα στον κοιμητηριακό Ναό Αγίου Κων/νου Μοιρών και είναι έργα του τέλους του 19ου αιώνα.
Μετά το 1922, αφού πια είχαν φύγει οι Τούρκοι με την ανταλλαγή των πληθυσμών και μέχρι το 1930 περίπου, οικοδομήθηκε ο νέος δίκλιτος Ναός, του οποίου το νότιο κλίτος είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο ενώ το βόρειο στην Ανάληψη του Κυρίου. Χτίστηκε σε δύο φάσεις, πρώτα το κλίτος του Αγίου Γεωργίου και αργότερα προς το τέλος της δεκαετίας του ’50 το βόρειο κλίτος μαζί με το γυναικωνίτη και το καμπαναριό. Κτίστες του Ι. Ναού υπήρξαν οι Καρπάθιοι Χρόνης Καλής που μαζί με τους τρεις γιους του Ιωάννη, Γεώργιο και Κοσμά οικοδόμησαν το νέο Ναό.
Τα εγκαίνια τελέστηκαν από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Κρήτης Βασίλειο Μαρκάκη 1938-1939. Οι δεσποτικές εικόνες είναι έργο του Ηρακλειώτη αγιογράφου Ευάγγελου Μαρκογιαννάκη, φτιαγμένες με την τεχνική της ελαιογραφίας. Οι εικόνες αυτές έχουν αγιογραφηθεί μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο κατά τα έτη 1946-47.
Έργα του ίδιου αγιογράφου είναι μερικές εικόνες από το δωδεκάορτο. Οι υπόλοιπες εικόνες του δωδεκάορτου καθώς και οι μικρές του τέμπλου είναι έργα του αγιογράφου π. Ευμένιου Βακαλόπουλου που έμενε τότε στις Μοίρες. Οι εικόνες στα θωράκια του τέμπλου «ποδιές» με πρόσωπα και σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη έχουν φιλοτεχνηθεί από τον αγιογράφο Δημήτριο Γ. Σαριδάκη στις αρχές της δεκαετίας του ’60 μετά από παραγγελία του τότε εφημερίου π. Εμμανουήλ Δασκαλάκη. Τον παλιό εσταυρωμένο (σώμα) είχε φέρει ως αφιέρωμα ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος Ψαλιδάκης, ως Επίσκοπος τότε Αρκαδίας.
Στην διάρκεια της δεκαετίας του ’70 έγινε επικάλυψη της στέγης με κεραμίδια και μετά το 1980, έγινε νέα πλακόστρωση με μάρμαρα στον αύλειο χώρο του Ναού. Βορειοδυτικά υπήρχαν δυο δωματιάκια που χρησίμευαν ως αποθηκευτικοί χώροι και ως σκευοφυλάκιο. Από πληροφορίες μαθαίνουμε ότι σ’ αυτούς τους βοηθητικούς χώρους οι παλαιοί νεωκόροι ετοίμαζαν τα κεριά της Εκκλησίας από καθαρό κερί καθώς επίσης και σε ειδικό βαρέλι έκαιγαν κλήματα, φτιάχνοντας κάρβουνα για το θυμιατό, επειδή δεν υπήρχαν τότε έτοιμα.
Στην Ενορία του Αγ. Γεωργίου Μοιρών ανήκουν και τα παρακάτω εξωκλήσια: Αγίου Κων/νου και Ελένης (κοιμητήριο), Αγίας Μαρίνης, και Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Στην Ενορία του Αγ. Γεωργίου έχουν διατελέσει Εφημέριοι οι:
π. Εμμανουήλ Κουλεντάκης,
π. Γεώργιος Αρμουτάκης,
π. Εμμανουήλ Δασκαλάκης (1951-1991)
π. Μιχαήλ Πιταροκοίλης ( 1991-1994)
π. Σπυρίδων Καδιανάκης (1992- 2004)
π. Βασίλειος Κοκαράκης (1994- )
π. Εμμανουήλ Μπαριτάκης (2002-2003)
π. Ιωάννης Φραγκάκης (2004- )
Τις σχετικές πληροφορίες λάβαμε από τους κ. κ. Δημήτριο Δασκαλάκη, υιό του π. Εμμανουήλ Δασκαλάκη και από τον συνταξιούχο δάσκαλο Αντώνιο Μανδαλάκη.
Πηγή: imga.gr – Πρωτ. Ιωάννης Φραγκάκης
