Αντιεπιστημονική και πιθανότατα αντισυνταγματική χαρακτηρίζει ο σύλλογος των δασολόγων την απάλειψη των ασπαλάθων από τα είδη που θεωρούνται δασικά κατά την κατάρτιση του δασικού χάρτη. Οπως υποστηρίζει, η απόφαση ελήφθη με διοικητικά (πολιτικά) και όχι επιστημονικά κριτήρια και είναι ευθέως αντίθετη σε απόφαση του ΣτΕ του 2013. Η τοποθέτηση του συλλόγου πιθανότατα προαναγγέλλει νέα προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Την προηγούμενη εβδομάδα, η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ, έχει ως μέλη κυρίως τους δασολόγους που στελεχώνουν τις δασικές υπηρεσίες) παρενέβη στην υπόθεση: με επιστολή της ζήτησε από το τεχνικό συμβούλιο δασών να συμβουλευθεί επιστημονικούς φορείς για το ζήτημα των ασπαλάθων, επισημαίνοντας ότι «τέμνει τη συνταγματική προστασία των δασικών εκτάσεων». Η γνωμοδότηση ωστόσο εκδόθηκε και την προηγούμενη Παρασκευή έγινε αποδεκτή από τον υφυπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Αμυρά (ο οποίος με τη σειρά του ενημέρωσε τις αποκεντρωμένες διοικήσεις, στις οποίες υπάγονται διοικητικά οι Διευθύνσεις Δασών όλης της χώρας).
Οι δασολόγοι του Δημοσίου εκτιμούν ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για να κατευναστούν οι αντιδράσεις ενάντια στο περιεχόμενο των δασικών χαρτών ήταν λανθασμένη. «Κατανοούμε ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος δέχθηκε πιέσεις. Αυτό που δεν κατανοούμε είναι η προσπάθεια ρύθμισης του θέματος αυτού με παραπομπή ενός επιστημονικού θέματος στο τεχνικό συμβούλιο δασών και η τελική ρύθμισή του από τη διοίκηση με τρόπο αντιεπιστημονικό και τελικά αντισυνταγματικό», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της ΠΕΔΔΥ, Νικήτας Φραγκισκάκης.
Πιο συγκεκριμένα, «η διοίκηση αποφάσισε να περιορίσει τα είδη που συγκαταλέγονται στην άγρια ξυλώδη βλάστηση –και προστατεύονται από το Σύνταγμα– και να εξαιρέσει αυθαίρετα τον ασπάλαθο (Calycotome villosa) από τη συνεισφορά του ως είδους στη δημιουργία οργανικής ενότητας, με την αλληλεπίδρασή του με την υπόλοιπη χλωρίδα και πανίδα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την επιστήμη της δασολογίας και στερείται την αναγκαία επιστημονική τεκμηρίωση», καταλήγει ο κ. Φραγκισκάκης.
Οπως υπενθυμίζουν οι δασολόγοι, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο το 2013 (απόφαση Ολομέλειας αρ. 32/13) ακύρωσε προηγούμενη προσπάθεια «υπολογισμού» των δασικών εκτάσεων με βάση το ποσοστό εμφάνισης κάποιων δασικών ειδών («το δάσος και η δασική έκταση μπορεί να αποτελούνται από οποιοδήποτε είδος ή είδη άγριων ξυλωδών φυτών, δασοπονικών ή μη, εφόσον αυτά αποτελούν οργανική ενότητα»). Τέλος, όπως επισημαίνουν, τα κριτήρια καθορισμού των δασικών εκτάσεων ορίστηκαν το 2016 με Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο δεν μπορεί να τροποποιηθεί με μια υπουργική απόφαση.
Υπενθυμίζεται πως το 2019, επί της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου, είχε ζητηθεί ανάλογη γνωμοδότηση του τεχνικού συμβουλίου δασών για τις φρυγανικές εκτάσεις, την οποία ο τότε αναπλ. υπουργός Σωκράτης Φάμελος είχε αποδεχθεί. Κατά της απόφασης εκείνης δεν είχαν κατατεθεί προσφυγές, καθώς σημαντικό μέρος της επιστημονικής κοινότητας συμφωνούσε ότι οι φρυγανικές εκτάσεις είχαν καθ’ υπερβολή (από το Π.Δ. του 2016) ενταχθεί στις δασικές. Παρά ταύτα (και παρότι οι δασικοί χάρτες αναθεωρήθηκαν στα τέλη του 2020), στους δασικούς χάρτες αρκετών περιοχών (κυρίως του Αιγαίου) η φρυγανική βλάστηση εξακολουθεί να εμφανίζεται ως δασική.
