Συγκομιδή πατάτας στο κήπο του αδερφού μας στην Αγία Βαρβάρα!
4 μήνες χρειάστηκαν περίπου για να δέσει καρπό ο σπόρος της πατάτας χωμένος μέσα στη γη.
Κόποι και φροντίδες για την καλλιέργειά τους, ανταμείφθηκαν με πλούσια σοδειά.
Η συγκομιδή έγινε γρήγορα και εύκολα με τη βοήθεια των γεωργικών μηχανημάτων σε αντίθεση με παλιότερα που θυμάμαι τον πατέρα μου με τη σκαλίδα να μαζεύει όλη τη σοδειά της χρονιάς.
Αξέχαστα χρόνια, και εμείς ικανοποιημένοι που ήμασταν κοντά στη γη, βοηθούσαμε να μαζευτούν, να γίνει η διαλογή και να αποθηκευτούν σε κατάλληλες αποθήκες χωρίς υγρασία, ώστε να τις χρησιμοποιούμε όλο το χρόνο.
Βέβαια αρκετές τις πουλούσαν οι χωριανοί στα γύρω χωριά μια και η Αγιοβαρβαρίτικη πατάτα ήταν πρώτης ποιότητας και πολύ νόστιμη.
Τα περισσότερα περιβόλια ήταν φυτεμένα με πατάτες και αυτό τον καιρό παρέες παρέες οι Αγιοβαρβαρίτες, βοηθώντας ο ένας τον άλλο τις μάζευαν, ενώ σε κάθε κήπο τα παιδιά έφτιαχναν το καμίνι για να ψήσουν οφτές πατάτες κρυμμένες στη θράκα.
Σήμερα λίγοι ασχολούνται με την καλλιέργεια της πατάτας.
Δυστυχώς αφήσαμε τη γη μας.
Η πατάτα ανακαλύφθηκε μαζί με την Αμερική το 1492 και κατέκτησε χωρίς κόπο την πρώτη θέση στις καρδιές όλων μας.
Είναι πολύ δύσκολο να αντισταθείς στην γοητεία τους.
Τα παιδιά έχουν μια ατελείωτη όρεξη γι’ αυτές, ειδικά τις τηγανητές και οι ενήλικες ευχαριστιούνται τσιμπολογώντας τις.
Στη Ελλάδα την έφερε ο Καποδίστριας, ο οποίος προσπάθησε να πείσει τους χωρικούς να καλλιεργήσουν πατάτες.
Εκείνοι, φιλύποπτοι και συντηρητικοί, τις πέταξαν!
Ο Καποδίστριας, όμως, ήξερε πολύ καλά τους Έλληνες και περιέφραξε το μέρος όπου ήταν αποθηκευμένες κι έβαλε σκοπούς να τις φυλάνε.
Και επειδή το απαγορευμένο είναι πιο γλυκό, κάποιοι αποφάσισαν να τις …κλέψουν.
Έτσι μέσα σε μια εβδομάδα δεν είχε μείνει ούτε μια πατάτα και το σχέδιο του Καποδίστρια να τις εισάγει στην Ελλάδα είχε πετύχει!
Καλοφάγωτες με υγεία!
(Κείμενο – Φωτογραφίες: Χρ. Κ.)
