Της Βιργινίας Διαμαντή*
Αρνητικές συνέπειες που πιθανόν μπορεί να έχει η υποβολή μηχανογραφικού σε δύο φάσεις σε συνδυασμό με τους συντελεστές βαρύτητας που θα ορίζει κάθε τμήμα. Μια εξέλιξη που δεν έχουν συνειδητοποιήσει οι περισσότεροι μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί.
Οι υποψήφιοι χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζουν τα μόρια τους (αφού για κάθε τμήμα θα έχουν και άλλα μόρια) θα πρέπει να δηλώσουν ένα πολύ περιορισμένο αριθμό τμημάτων, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει το 10% του αριθμού των τμημάτων που περιλαμβάνει το πεδίο τους, δηλαδή περίπου 15 με 20 τμήματα.
Στην πρώτη φάση υποβολής μηχανογραφικού οι υποψήφιοι θα βρεθούν μπροστά στα παρακάτω διλήμματα:
- Ως προς τα τμήματα:
- Να δηλώσουν 15 τμήματα που τους ενδιαφέρουν περισσότερο και τα οποία παραδοσιακά έχουν πολύ πιο ψηλές βάσεις, με το ρίσκο ότι στην δεύτερη φάση μπορεί να μην έχουν θέσεις τα υπόλοιπα τμήματα που επίσης τους ενδιαφέρουν .
ή
- Να δηλώσουν 15 τμήματα που θεωρούν ότι μπορούν να τα πιάσουν στην πρώτη φάση και να μην δηλώσουν αυτά που πραγματικά τους ενδιαφέρουν.
- Ως προς την περιοχή, να δηλώσουν τα τμήματα που επιθυμούν σε κοντινή περιοχή ή σε απομακρυσμένα μέρη, όπου συνήθως οι βάσεις είναι χαμηλότερες; Δηλαδή αν ένας υποψήφιος ενδιαφέρεται για Νοσηλευτική θα πρέπει:
- να δηλώσει και τα 9 τμήματα Νοσηλευτικής αλλά του μένουν μετά μόνο 6 επιλογές
ή
- να δηλώσει τα κοντινά τμήματα με τον φόβο ότι αν δεν μπει θα χάσει ίσως την Νοσηλευτική γιατί στην δεύτερη φάση τα τμήματα Νοσηλευτικής που είναι πιο μακριά δεν θα έχουν θέσεις.
ή
- να δηλώσει αυτά που συνήθως έχουν πιο χαμηλά μόρια και να φύγει μακριά από τον τόπο του για να σπουδάσει ενώ ίσως θα περνούσε πιο κοντά.
Όταν βγουν τα τελικά αποτελέσματα υπάρχουν τα παρακάτω ενδεχόμενα:
- Σε πολλές σχολές μπορεί να εισαχθούν κάποιοι υποψήφιοι με λιγότερα μόρια ενώ κάποιοι άλλοι με περισσότερα μόρια, τους οποίους ενδιαφέρουν οι σχολές αυτές, να μην εισαχθούν γιατί θα φοβηθούν να τις δηλώσουν. Π.χ ένας υποψήφιος του 1ου επιστημονικού πεδίου με 8500 μόρια δεν θα δήλωνε λογικά, αν είχε 15 επιλογές, το Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας Θεσσαλονίκη όταν το 2019 είχε βάση 11602 μόρια. Και όμως θα το έπιανε γιατί η βάση έπεσε 4227 μόρια και ήταν 7375 το 2020.Ή ένας υποψήφιος του 3ου πεδίου με 10100 μόρια ίσως δεν θα δήλωνε Λογοθεραπεία Καλαμάτας η οποία το 2019 είχε 13254 ενώ το 2020 10050 μόρια, δηλαδή 3204 λιγότερα.
- Αρκετοί υποψήφιοι αν δεν μπουν στα 15 πρώτα τμήματα της προτίμησης τους στην πρώτη φάση, στην δεύτερη ίσως να μην μπουν ούτε στην 16η , 17η επιλογή τους (ενώ έχουν τα μόρια αλλά οι σχολές δεν έχουν τώρα θέσεις) αλλά στην 30η π.χ.
- Αρκετοί υποψήφιοι οι οποίοι δεν θα εισαχθούν στην πρώτη φάση , αν οι θέσεις στις σχολές που έχουν έδρα κοντά στην περιοχή τους έχουν εξαντληθεί, θα αναγκαστούν να πάνε σε απομακρυσμένη περιοχή. Θ α εισαχθούν δηλαδή σε τμήματα μακριά από τον τόπο τους ενώ έχουν τα μόρια για πιο κοντινά τμήματα.
- Στην δεύτερη φάση δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε σχολές που ενδιαφέρουν κάποιους υποψηφίους ενώ έχουν τα αντίστοιχα μόρια. Τότε δεν εισάγονται πουθενά, και αναγκάζονται να ξανασυμμετάσχουν σε πανελλαδικές εξετάσεις την επόμενη χρονιά.
Στα παραπάνω αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι κάθε τμήμα θα ορίζει τους δικούς του Συντελεστές Βαρύτητας , οπότε κάθε υποψήφιος θα έχει διαφορετικά μόρια για κάθε τμήμα, η όλη διαδικασία γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκη .
Συνέπειες:
- πρόσθετο φόρτο εργασίας.
- καθυστέρηση στην τελική εξαγωγή των αποτελεσμάτων.
- πολλοί υποψήφιοι , ενώ θα έχουν γράψει καλά, δεν θα περάσουν σε σχολές της προτίμησής τους.
- πολλοί υποψήφιοι , ενώ θα έχουν γράψει καλά, θα περάσουν σε σχολές μακριά από τον τόπο τους με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι αιτήσεις για μετεγγραφές.
- οι υποψήφιοι που θα περνούν στην πρώτη φάση θα επιλέγουν πρώτοι σπίτια στον τόπο σπουδών τους από τους υπόλοιπους.
Επομένως η κατάθεση μηχανογραφικού σε δυο φάσεις μόνο προβλήματα και αδικίες θα προκαλέσει και δεν θα έχει σαν συνέπεια οι υποψήφιοι να μπαίνουν στις σχολές που θέλουν περισσότερο. Για να είναι συνειδητή μια επιλογή , απαραίτητη προϋπόθεση είναι να είναι ελεύθερη . Όταν μπαίνει ο περιορισμός των τόσο λίγων τμημάτων δεν μπορεί να είναι ελεύθερη.
Γιατί να έχουν τέτοια διλλήματα οι μαθητές μετά από ένα τεράστιο αγώνα που θα έχουν κάνει; Ή μήπως μετά από αυτόν τον τεράστιο αγώνα μαθητών και γονέων θα πρέπει ο κάθε υποψήφιος να μελετά τα στατιστικά που θα δημοσιοποιούνται για να ¨προβλέψει¨ σε ποια τμήματα θα πέσουν ή θα ανέβουν οι βάσεις για να υποβάλει ανάλογα το μηχανογραφικό δελτίο;
Οι περισσότεροι υποψήφιοι δηλώνουν τα τμήματα στο μηχανογραφικό με γνώμονα όχι μόνο τι τους αρέσει αλλά και τι θεωρούν ότι θα έχει καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση. Δεν δημιουργεί πρόβλημα λοιπόν ο απεριόριστος αριθμός των επιλογών αλλά η ανεργία που έχουν να αντιμετωπίσουν οι νέοι. Ζητάμε από το υπουργείο σχετικά με το μηχανογραφικό να αυξήσει οπωσδήποτε τον αριθμό των τμημάτων τουλάχιστον στα μισά του συνόλου των τμημάτων που έχει κάθε επιστημονικό πεδίο.
* Η κ. Βιργινία Διαμαντή είναι Μαθηματικός στο 1ο Λύκειο Ρεθύμνου και Γονέας υποψηφίου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
