Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Ένα όμορφο τραγούδι έτυχε να ακούσω τυχαία αυτές τις μέρες. Ένα τραγούδι ιδιαίτερα συγκινητικό με αλληγορική σημασία που πολλές φορές μας κάνει να ταυτιστούμε με τα πουλιά τα ταξιδιάρικα που πετούν ελεύθερα στον ουρανό.
Πουλί και εσύ, ένα τραγούδι που δημιούργησε η αξιόλογος συνάδελφος κυρία Δέσποινα Αυγουστινάκη.
Αν αναρωτηθούμε η ζωή μας πολλές φορές δε μοιάζει άλλωστε με τα διαβατάρικα πουλιά; Με τα πουλιά εκείνα που ελεύθερα πετούν ψηλά στον ουρανό με προορισμό τον τόπο εκείνο που θα τους εξασφαλίσει την προστασία και την ασφάλεια ; Σαν τώρα έρχεται στη σκέψη μου η εικόνα του ανθρώπου που πατώντας τις μύτες των ποδιών το, κ σηκώνοντας τα χέρια ψηλά προσπαθεί να αγκαλιάσει τα πουλιά ζητώντας να τον πάρουν μαζί τους . Σε ένα τόπο μακρινό, σε ένα τόπο ήσυχο. Απαλλαγμένο από πίκρα κ κακία.
Μακάρι να μπορούσαμε να μοιάζαμε στα πουλιά. Να πετούμε ανέμελα στον ουρανό δραπετεύοντας έστω και για λίγο από την καθημερινότητα που αρκετές φορές μας φθείρει.
Μακάρι να είχαμε τη δύναμη με τη φωνή των πουλιών να κάναμε γνωστό την αδικία, τον πόνο, τη στενοχώρια και τη λύπη που επικρατεί στον κόσμο και να μπορούσαμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα δυσάρεστα που δυστυχώς υπάρχουν κ είναι τόσο κοντά μας. Πολλές φορές δίπλα μας .Τα πουλιά πετούν , βλέπουν, ακούνε, γίνονται μάρτυρες κρυφών μυστικών… Και όμως το βάζουν στόχο με τη θέληση που διαθέτουν και προσπαθούν να δώσουν χαρά με το γλυκό τους κελάηδημα μεταδίδοντας και ένα τόνο αισιοδοξίας κ ελπίδας σε όσους το έχουν ανάγκη…
Ένα υπέροχο τραγούδι που μέσα από τη μελοποίηση του κυρίου Μανόλη Καναβάκη σε ταξιδεύει μουσικά μεταδίνοντας ταυτόχρονα κ τόσο συγκινητικά μηνύματα.
Εμείς ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το τραγούδι και τόσο η γλυκιά Δέσποινα όσο και ο κύριος Καναβάκης να είναι πάντα καλά κ να συνεχίζουν να μας ταξιδεύουν με τόσες όμορφες μουσικές δημιουργίες.
