Γράφει ο Δημήτρης Σταυρουλάκης*
Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω, στις περσινές χριστουγεννιάτικες γιορτές και ας αναλογιστούμε την τόσο τεράστια αλλαγή στις ζωές μας, ιδίως τούτες τις μέρες!
Συνήθως, προς το τέλος κάθε χρόνου αλλά και στην αρχή ενός νέου, χαζεύοντας στο διαδίκτυο, διαβάζουμε άρθρα σχετικά με το πώς παρήλθε η χρονιά, ποιοι έμειναν πρωταγωνιστές στην καρδιά και το νου μας, ποιοι δεν άντεξαν κι αποχώρησαν, αλλά κυρίως διαβάζουμε για την ελπίδα που προσδοκά κανείς από την έλευση του νέου έτους.
Ωφέλιμο θα ήταν για όλους μας να μην ανακαλούμε στις μνήμες μας το παρελθόν και να μην σκεφτόμαστε πώς θα διαμορφωθεί το μέλλον μας.
Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε το παρόν…ένα παρόν που όλοι βλέπουμε πως μας περιορίζει, μας αιχμαλωτίζει για άλλη μια φορά στη μετριότητα, τη δειλία και την αφέλεια.
Έχουμε αναρωτηθεί γιατί;
Ας εστιάσουμε στο τώρα, ας δούμε με μάτια καθαρά τί μας κάνει ευτυχισμένους, όχι φαινομενικά αλλά πραγματικά!
Νιώθουμε πληρότητα στις ζωές μας, είτε με τα πολλά είτε με τα λίγα;
Νιώθουμε σημαντικοί δίπλα στους ανθρώπους που βαδίζουμε μαζί τη ζωή;
Τολμώ να πω ότι, δυστυχώς, κανένας δεν εστιάζει στο ευ ζην.
Όλοι επαναπαυόμαστε απλώς με την επίτευξη του ζην.
Μιας ζωής ακούσιας, ανούσιας, δίχως αληθινή ευ-τυχία.
Ενός χωρίς ουσία τρόπου ζωής.
Μιας οφθαλμαπάτης.
Σήμερα κλείνει ένα κεφάλαιο, όχι ένα βιβλίο.
Στο νέο κεφάλαιο του 2021, ο καθένας και η καθεμία από εμάς εναποθέτει όλες τις ελπίδες, ίσως κι όλη την αγάπη και επιθυμία για ένα καλύτερο αύριο.
Ένα αύριο μυστηριώδες, αβέβαιο και εφήμερο.
Γι’ αυτό, με τις λιγοστές ψυχικές δυνάμεις που έχουν απομείνει, ας υφάνουμε ένα συναισθηματικό αλεξίπτωτο για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του σήμερα. Εύχομαι εκ βάθους καρδίας, το νέο έτος να σας βρει αγκαλιά με τους αγαπημένους ανθρώπους που έχει ορίσει η καρδιά σας!
Χρόνια πολλά!
* Ο Δημήτρης Σταυρουλάκης είναι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο
