Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
Απής ήκαμε ο παπάς την απόλυση στην Αγία Παρασκευή, με το “Δι’ ευχών” στο στόμα και το σκουτελικό ανα χείρας πήγα για το καθιερωμένο “έτη πολλά” σε ένα θειαδάκι απου κατέχω κι είναι αμοναχό ντου στη γειτονιά μου.
Μ’ ενα κλαδί βασιλικό και πιατέλα απ’ τη μάνα για το σχωρεμό των ανθρώπων μας που έχουν “φύγει”απ ‘το σπίτι μας – πατέρα κι αδερφό, αδερφό και πατέρα –
Γύρου γύρου στοι τοίχους κρεμασμένες φωτογραφίες των εδικών τζη – ανακατερές μαζί οι ζωντανοί με τσοι νεκρούς, για να κάνει ο γής παρέα τ’ αλλουνού και να διώχνουνε μακριά το στεναγμό –
-” Πως την αντέχεις θειά τη μοναξά” ; ρώτηξα με το θάρρος τση γνωριμιάς μας..
– “Ντα που παιδί μου τηνε θωρείς την αμοναξά με τόσονα κόσμο επαέ μέσα” ;;
Ζει σ’ ενα κόσμο φανταστικό που τονε μετατρέπει όμως σε ζώσα πραγματικότητα, κι απο κει αντλεί τη δύναμη τζη!!
– “Το μυστικό παιδί μου είναι η ησυχία κι η προσευχή” , μου ξανάπε το θειαδάκι,” ετσά αδειάζω τη μαύρη σκέψη και το νού” ..
Αισιόδοξη και χαρούμενη τη βρήκα !!
Και σ’ αυτό το πνεύμα αισιοδοξίας να σας ευχηθώ κι εγώ Έτη πολλά!!
Καλή χρονιά με την ευχή της Παναγίας μας!
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων…
