Γράφει ο Μεσαρίτης
Καλήν ημέραν άρχοντες, μέσα από την καρδιά μας,
όλοι σας να’σαστε καλά, κυρίως τα παιδιά μας.
Πάει ο χρόνος ο παλιός, σε λίγες μέρες βγήκε,
αλλά ο κορωνοϊός, για τα καλά μας βρήκε.
Συσκέψεις επί συσκέψεων, αντίλογοι και λόγοι,
χαμένα τα ‘χουν φαίνεται, οι λοιμωξιολόγοι.
Μας πήρε ο διάολος για καλά, τι να σας λέω άστα
όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, πρέπει να βάζεις μάσκα.
Πέστε μου αν αντέχεται τούτο εδώ το πράμα
φορώντας…μη γνωρίζοντας, ούτε παιδί τη μάνα.
Αλλά και σ’άλλες δα στιγμές, που όλοι επιζητάμε
ως λένε απαραίτητα, τη μάσκα να φοράμε.
Πρόβλημα ο κορωνοϊός κατάντησε δικό μου
φέτος αιτία έγινε, μην πάω στο χωριό μου!
Δεν ξέρω η κατάσταση πού θα οδηγηθεί
κάνοντας το εμβόλιο, που λέν’ έχει βρεθεί.
Θέλω να κάνω την αρχή με τα γραφόμενά μου,
στην εκκλησία να σταθώ κι εγώ με τη σειρά μου.
Ευχές πολλές από καρδιάς στον Πρωτοποιμενάρχη
υγεία και περαστικά πάντοτε εκείνος να ‘χει.
Έτη πολλά μα και ευχές, ως είθισται καθότι,
σε κάθε ένα κληρικό και φυσικά Δεσπότη.
Σε κάθε ένα χωριστά, σ’όλη την εκκλησία
να ξέρουν…ο αγιασμός δεν φέρει ανοσία.
Δύο ημέρες οι εκκλησιές θ’ανοίξουν μολονότι,
κι ως φαίνεται οι τυχεροί θαν’οι εννέα πρώτοι.
Την μια φορά Χριστούγεννα, η άλλη θαν’ τα Φώτα,
χωρίς κατάδυση σταυρού, όπως γινόταν πρώτα.
Τηρώντας το πρωτόκολλο, μετά την εκκλησία,
είναι η περιφέρεια και έχει σημασία.
Ευχές πολλές από καρδιάς στον Περιφερειάρχη
μα και στους συνεργάτες του που γύρω του θε να ‘χει.
Για τα καλά μειώθηκαν οι ζωντανές συσκέψεις
και το ‘χουν ρίξει ως φαίνεται στις τηλεδιασκέψεις.
Μία τηλεδιάσκεψη μόνιμα μεταξύ μας
ακόμα και στ’αντρόγυνα, έγινε η ζωή μας.
Σκέψου ο ένας απ’το γυαλί, δα να θωρεί τον άλλο
να μην αγγίζει ο εις τ’αλλού, τι βάσανο μεγάλο!
Παράπονα για τις ευχές δε θέλω να αφήνω
αφού ‘χει έρθει η σειρά στο Δήμο ν’απευθύνω!
Στον κύριο τον Δήμαρχο, στις αντιδημαρχίνες
να ‘χουνε την υγεία τους, εκείνος και εκείνες.
Σε όλους τους Διευθυντάς που ηγούνται επαξίως
μα και στους συναδέλφους μου, που αγωνιούν αισίως.
Πολλοί εξ αυτών εις την δουλειά, το βλέπω, κοπιάζουν,
και το ταβάνι μερικοί… καθημερινά κοιτάζουν.
Θα φύγω από τα τοπικά και τα δικά μας μέρη
και ίσως ο νέος άνεμος, στην Πάρνηθα με φέρει.
Εκεί που ο Πρωθυπουργός προχθές κυκλοφορούσε
πάνω σ’ένα ποδήλατο και μάσκα δε φορούσε.
Το θέμα από τον ΣΥΡΙΖΑ δικαίως πια ετέθη
κι εκείνος… δε δημόσια, το λάθος παρεδέχθη.
Θέμα…αντιπολίτευσης, έντον’ εσχολιάσθη
του πρώην του πρωθυπουργού, η βίλα που ενοικιάσθη.
Μοναδική περιοχή! Θάλασσα, ήλιο, αέρα,
με ενοίκιο που θα ‘δινες, για μία γκαρσονιέρα.
Κλείνοντας όμως κάπου εδώ, ευχές θέλω να στείλω,
σ’όλους τους συνδημότες μου…εξάλλου το οφείλω.
Θα πρέπει να προσέξουμε, ανεξαρτήτως όλοι,
αφού ζούμε, το ξέρουμε στην πιο έξυπνη, την πόλη!
Να την κρατάμε καθαρή, να προσπαθούμε αράδα,
μην χάσει ότ’ απέκτησε αυτή την εξυπνάδα!
Να ευχηθώ από καρδιάς δοθείσης ευκαιρίας,
σ’όλους, όσους εμπλέκονται στο σύστημα υγείας.
Τις μέρες αυτές, που έρχονται, κι αυτοί να τις γιορτάσουν,
προέχει να ξεκουραστούν, αλλά κι οι ΜΕΘ ν’ αδειάσουν.
Της πανδημίας μείωση να υπάρξει των θυμάτων
αντίστοιχα να μειωθεί, ο αριθμός κρουσμάτων.
Κι αν έρθει το εμβόλιο, ως λέν’το νέο χρόνο
να πάμε να το κάνουμε, αυτό σας λέω μόνο.
Όμως ετούτη η χρονιά, δε θα ‘ναι σαν τις άλλες
αφού εκδηλώσεις για γεννούν και μάλιστα μεγάλες.
Μέγας λοιπόν εορτασμός σηκώνει ολοένα,
διακόσια χρόνια πέρασαν απ’το Εικοσιένα.
Και σήμερα έχουμε ήρωες! Και μάλιστα μεγάλους
που σχέση αυτοί δεν έχουνε καμμία με τους άλλους.
Δεν πολεμούν για λευτεριά να φέρουν στην πατρίδα,
και κάτι τέτοιο απ’αυτούς, πιστέψτε με, δεν είδα.
Συνήθως ένα μοναχά, πράγμα αυτούς διέπει
πως θα ‘χουν μεγαλύτερη από εκείνους… τσέπη.
Ο νέος χρόνος που θα μπει, ας είναι ευτυχισμένος
χαρούμενος και αίσιος, μη κορωνοϊασμένος,
Να έρθει σε όλους η χαρά, η αγάπη, η ελπίδα,
μήπως και πάρει επάνω της κι η δόλια η Πατρίδα!
Ν’ανοίξουνε τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις
και για τους εργαζόμενους καθόλου απολύσεις.
…χρόνια πολλά! Σας εύχομαι,
χρόνια πολλά να ζείτε,
Κι όσο μπορείτε πιο πολύ,
Όλοι να ευτυχείτε!
