Του Νίκου Φλεμετάκη*
Με βαθειά λύπη πληροφορήθηκα σήμερα από τον αγαπημένο φίλο συσπουδαστή μου και καθηγητή Πανεπιστημίου Κρήτης Ηλία Μετοχιανάκη, το πέρασμα στην αιωνιότητα ενός εκ των συσπουδαστών μας, υπέροχου ανθρώπου, μπιστικού φίλου, σμιλευτή παιδικών ψυχών και χτίστη του παλατιού της κοινωνίας .
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΖΑΝΑΚΗ Από τον ΑΜΠΕΛΟΥΖΟ.
Θα τον θυμόμαστε πάντα όλοι εμείς οι απόφοιτοι έτους 1962 της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου, γιατί «ΘΥΜΟΥΜΑΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΩ».
Και τον ΓΙΩΡΓΟ τον αγαπήσαμε σπουδαστές και σπουδάστριες των ετών 1960-1962.
Θα τον θυμόμαστε με σεβασμό, με εκτίμηση και με αγάπη γιατί το ίδιο έδειχνε κι εκείνος προς όλους μας
Το ήθος του, την εργατικότητά του, την ευγένειά του , την ευθύτητα των λόγων του, την απλότητά του , την συνεισφορά του, την φιλοξενία και τη συνολική προσφορά του στον Θεό και στον Άνθρωπο, ως επί πολλά έτη ιεροψάλτης της Μητρόπολης Μοιρών και ως ενεργό μέλος φιλανθρωπικών σωματείων του Δήμου Γόρτυνας.
Θα τον θυμόμαστε ως ΑΝΘΡΩΠΟ, ξεχωριστό, τίμιο ,ηθικό και ακέραιο χαρακτήρα.
Θα τον θυμόμαστε ως ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΑΣΚΑΛΟ γιατί υπήρξεν ο βαθύς γνώστης της παιδικής ψυχής και της παιδαγωγικής επιστήμης, την οποία υπηρέτησε με σεβασμό και ενσυναίσθηση με την οποία ήταν προικισμένος.
Μοιραζόταν και βίωνε τα συναισθήματα και τις καταστάσεις των μαθητών του και μπορούσε να νιώσει τον πόνο των άλλων.
Με ζήλο, θέληση και σοφία μοίρασε σε γενιές μαθητών την τεράστια ευρυμάθειά του σε εκπαιδευτικό και κοινωνικό περιεχόμενο.
Αυτός δε ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ χαρακτήρας και ο πλούσιος συναισθημάτων ψυχικός κόσμος, τον έκαναν έναν υπέροχο και αληθινό Υπηρέτη της Παιδείας .
Θα τον θυμόμαστε για την ευγενική και σοβαρή παρουσία του, πλουτισμένη με αρετές , με φιλομάθεια ,με αυθόρμητο χιούμορ .με την αίσθηση του καθήκοντος, η οποία διέγραψε, μια πορεία ζωής, που χαρακτηρίζεται από μια συνεχή προσπάθεια ανόδου και βελτίωσης του επιπέδου του Πολιτισμού της κοινωνίας εις την οποία ζούσε, είτε του χωριού του Ιστορικού Αρχαίου Αμπελούζου, με τους παλαιότερους «φράγκικους Ελαιώνες», είτε της κοινωνίας του Δήμου Γόρτυνας, εμφορούμενος από τα αρχαία πνευματικά νάματα των προγόνων της αρχαίας πρωτεύουσας της Κρήτης , Γόρτυνας.
Αγαπημένε μου Φίλε, Συσπουδαστή και αγέρωχε Δάσκαλε ΓΙΩΡΓΟ ΛΑΖΑΝΑΚΗ….
Ας είναι Ευλογημένο το όνομά σου ,γιατί πάντα τα κατάφερνες επί της Γης με την βαθειά πίστη και Υπακοή Σου προς τον Θεό ,τη θέληση ΑΥΤΟΥ και την ηθική δύναμη, που λέγεται δύναμη της ψυχής.
Και ΕΣΥ αγαπημένε μου φίλε διέθετες ψυχική αντοχή τόση, ώστε τα αρνητικά συναισθήματα να τα μετατρέπεις σε αριστουργήματα ψυχής…
Ανάλαφρο το Γορτύνιο χώμα που σε σκέπασε.
Στους οικείους του και στους ανθρώπους που με στοργή τον περιέβαλλαν, ειλικρινή συλλυπητήρια από όλες και όλους εμάς που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε …
* Ο κ. Νίκος Φλεμετάκης είναι συνταξιούχος Δάσκαλος
