Μέσαρα: Στη Βουλή τα προβλήματα της Πόμπιας

6 λεπτά ανάγνωσης

Ο Βουλευτής Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Κεφαλογιάννης με ερώτησή του στους Υπουργούς Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Κυριάκο Πιερρακάκη, Εσωτερικών, Θεόδωρο Λιβάνιο και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστα Τσιάρα θέτει το ζήτημα της συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων δημόσιων υποδομών του οικισμού Πόμπιας Μεσαράς του Δήμου Φαιστού, Π.Ε. Ηρακλείου.

Η Πόμπια, ένα παραδοσιακό χωριό 2.000 περίπου κατοίκων, χτισμένη στην πεδιάδα της Μεσαράς και στους βόρειους πρόποδες των Αστερούσιων Oρέων, περιβάλλεται από ένα υπέροχο φυσικό τοπίο πλούσιο σε ελαιώνες, αμπέλια και λουλούδια.

Ο οικισμός της Πόμπιας Μεσαράς, εκτός από μακραίωνη ιστορία που ανατρέχει στη Μινωική Εποχή, έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης αλλά αντιμετωπίζει και σημαντικές προκλήσεις.

Πρωταρχικό ρόλο στην αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής αλλά και στη διατήρηση του συνεκτικού κοινωνικού ιστού έχει η συντήρηση και η αναβάθμιση των υφιστάμενων δημόσιων υποδομών του οικισμού, όπως είναι τα ιστορικά μνημεία και οι υποδομές διευκόλυνσης προσπελασιμότητας της περιοχής.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Ηρακλειώτης Βουλευτής ζήτησε από τους αρμόδιους Υπουργούς την άμεση χρηματοδότηση της ανακαίνισης του ιστορικού κτιρίου, το οποίο στεγάζει το Γυμνάσιο-Λύκειο Πόμπιας που κτίστηκε επί τουρκοκρατίας και είναι το ένα από τα δύο στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου που λειτουργεί και σήμερα.

Στο κτίριο αυτό είχαν γίνει κάποιες άμεσες επεμβάσεις συντήρησης για την προσωρινή αποτροπή κινδύνου, αλλά εκκρεμεί η χρηματοδότηση της μελέτης για την πλήρη ανακαίνιση του κτιρίου.

Τέλος, ο Βουλευτής ζήτησε τη χρηματοδότηση της αναβάθμισης και επέκτασης έργων αγροτικής οδοποιίας για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής, στην άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας.

Ηράκλειο, 10-02-2025

Από το Πολιτικό Γραφείο

Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης :

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ :

(α) Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Κυριάκο Πιερρακάκη

(β) Εσωτερικών, Θεόδωρο Λιβάνιο

(γ) Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστα Τσιάρα

Θέμα: Συντήρηση και αναβάθμιση υφιστάμενων υποδομών οικισμού Πόμπιας Μεσσαράς, Δήμου Φαιστού, Π.Ε. Ηρακλείου

Υπουργοί,

Η Πόμπια, χτισμένη στην πεδιάδα της Μεσσαράς και στους βόρειους πρόποδες των Αστερούσιων Oρέων, περιβάλλεται από ένα υπέροχο φυσικό τοπίο πλούσιο σε ελαιώνες, αμπέλια και λουλούδια.

Είναι ένα παραδοσιακό χωριό 2.000 περίπου κατοίκων που υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Φαιστού και απέχει περίπου 60 χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου.

Ο οικισμός της Πόμπιας του Δήμου Φαιστού εκτός από μακραίωνη ιστορία που ανατρέχει στη Μινωική Εποχή, έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης αλλά αντιμετωπίζει και σημαντικές προκλήσεις.

Πρωταρχικό ρόλο στην αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής αλλά και στη διατήρηση του συνεκτικού κοινωνικού ιστού έχει η συντήρηση και η αναβάθμιση των υφιστάμενων δημόσιων υποδομών του οικισμού, όπως είναι τα ιστορικά μνημεία και οι υποδομές διευκόλυνσης προσπελασιμότητας της περιοχής.

Συγκεκριμένα :

(α)Το πιο σημαντικό από αυτά είναι το Γυμνάσιο-Λύκειο Πόμπιας, το οποίο στεγάζεται σε ένα ιστορικό κτίριο – μνημείο, που κτίστηκε επί τουρκοκρατίας και είναι το ένα από τα δύο στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου που λειτουργεί και σήμερα.

Με τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας Κρήτης έχουν γίνει κάποιες άμεσες επεμβάσεις συντήρησης του κτιρίου για την προσωρινή αποτροπή κινδύνων.

Η πλήρης ανακαίνιση του κτιρίου, όμως, απαιτεί την εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης, για την οποία ο Δήμος αναζητεί χρηματοδότηση, εδώ και χρόνια.

(β) Ακόμη ένα ακόμα σημαντικό έργο αφορά το ρολόι του χωριού, το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό τοπόσημο της περιοχής.

Πριν από 4 χρόνια ξεκίνησε η συντήρησή του υφισταμένου κτίσματος, αλλά λόγω προβλημάτων στατικότητας, κατεδαφίστηκε και ξεκίνησε η ανέγερση νέου.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ο σκελετός του κτίσματος, ενώ το έργο έχει σταματήσει λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.

(γ) Επίσης, σε ό,τι αφορά την αγροτική οδοποιία, οι κάτοικοι της περιοχής, έχουν θέσει υπόψη μας ότι, οι δρόμοι είναι συχνά σε κακή κατάσταση εξαιτίας του μεγάλου όγκου των διερχόμενων οχημάτων αλλά και των καταστροφών που προκαλούν τα καιρικά φαινόμενα.

Υπήρξαν κάποιες ασφαλτοστρώσεις σε κάποιους δρόμους μέσα και γύρω από την Πόμπια, αλλά λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης και της αύξησης τιμής των υλικών εξαιτίας των ανατιμήσεων, οι παρεμβάσεις δεν κάλυψαν το σύνολο των αναγκών.

Ως εκ τούτου καθίσταται απαραίτητη η χρηματοδότηση της αναβάθμισης και επέκτασης έργων αγροτικής οδοποιίας για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής, στην άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας.

Επειδή, τόσο η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής όσο και η αναπτυξιακή προοπτική του οικισμού Πόμπιας του Δήμου Φαιστού εξαρτώνται από τη συντήρηση και αναβάθμιση των υφιστάμενων δημόσιων υποδομών του χωριού, οι οποίες αποτελούν συστατικό στοιχείο της ταυτότητας της περιοχής.

Επειδή οι τοπικές αρχές έχουν απευθυνθεί στην Περιφέρεια Κρήτης και τα αρμόδια Υπουργεία για την αναζήτηση των αντίστοιχων κονδυλίων.

Επειδή κρίνεται απαραίτητη η συντήρηση και αναβάθμιση των παραπάνω υφιστάμενων δημόσιων υποδομών για το όφελος της τοπικής Κοινωνίας.

Ερωτάστε :

Σκοπεύετε να προβείτε σε ενέργειες αρμοδιότητάς σας για την εξασφάλιση χρηματοδότησης για τη συντήρηση και αναβάθμιση των υφιστάμενων δημόσιων υποδομών του οικισμού Πόμπιας Μεσσαράς του Δήμου Φαιστού, Π.Ε. Ηρακλείου και συγκεκριμένα (α) για το κτίριο Γυμνασίου – Λυκείου Πόμπιας, (β) για το κτίσμα του ρολογιού του χωριού και (γ) για το τοπικό δίκτυο αγροτικής οδοποιίας;

Μοιραστείτε το άρθρο

Ο Απόστολος Ιούδας

3 λεπτά ανάγνωσης

Ὁ Ἀπόστολος Ἰούδας, ἕνας ἐκ τῶν 12 Μαθητῶν καὶ Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου, ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ μνήστορος Ἰωσὴφ Ἀλφαίου καὶ τῆς συγγενοῦς τῆς Θεοτόκου Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ τοῦ ἐπίσης Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἐπιλεγομένου Ἀδελφοθέου. Πρὸς διάκριση ἐκ τοῦ Ἰούδα τοῦ Ἰσκαριώτου, στὸ μὲν τὸ κατὰ Λουκᾶ Εὐαγγέλιο (6, 16) καὶ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (1, 13) ἀποκαλεῖται Ἰούδας Ἰακώβου (ἀδελφὸς δηλαδὴ τοῦ Ἰακώβου), στὸ δὲ τὸ κατὰ Ματθαῖο (10, 3) καὶ Μάρκο (Γ’, 18) ὀνομάζεται Θαδδαῖος ἢ Λεββαῖος. Ὁ συγγραφέας τῆς Ἐπιστολῆς Ἰούδα χαρακτηρίζεται σαφῶς «Ἰούδας… ἀδελφὸς δὲ τοῦ Ἰακώβου».

Ἡ ζωή του κατὰ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς ἦταν ὅμοια μὲ αὐτὴ τῶν λοιπῶν Ἀποστόλων. Μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ ὅμως, ὅταν ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατῆλθε ἐπὶ τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἰούδας, ἀφοῦ γιὰ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα παρέμεινε ἐργαζόμενος στὰ Ἱεροσόλυμα, κοπιῶν ὑπὲρ τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας, μετέβη ἀκολούθως στὶς γειτονικὲς χῶρες, κηρύττων τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς ἐν Σαμαρείᾳ καὶ Μεσοποταμίᾳ ὁμοεθνεῖς του. Στὴ συνέχεια, μετὰ τοῦ Σίμωνος τοῦ Ζηλωτοῦ ἀφίχθη στὴν Περσία, στὴν Ἔδεσσα, ὅπου ἐθεράπευσε τὸν ἐκ λέπρας πάσχοντα τοπάρχη Ἄβγαρο, καί, τέλος, συνελήφθη στὴν πόλη Ἀραράτ, ὅπου ἐκρεμάσθηκε καὶ ἐτελειώθηκε κτυπηθεὶς διὰ βελῶν. Κατ’ ἄλλους βιογράφους, ὁ Ἰούδας ἐμαρτύρησε στὴ Βηρυττὸ περὶ τὸ 80 μ.Χ., ἀφοῦ προηγουμένως ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Ἰουδαία, Ἀραβία καὶ Συρία. Τέλος, σύμφωνα μὲ τὶς Διαταγὲς τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἰούδας ὑπῆρξε τρίτος Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, μετὰ τὸν Ἰάκωβο καὶ Συμεὼν τοῦ Κλωπᾶ (7, 46, 1 – 2), τοῦτο δὲ ἐπανέλαβε καὶ ὁ Γεώργιος Σύγγελος.

Ὅσον ἀφορᾶ στὸ θέμα τῆς συγγραφῆς τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ Ἰούδα, αὐτὸς χαρακτηρίζει ἑαυτὸν «ὡς Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλον, ἀδελφὸν δὲ Ἰακώβου». Καὶ διὰ μὲν τοῦ πρώτου χαρακτηρισμοῦ δηλώνει τὴν ἀφοσίωσή του στὸν Ἰησοῦ Χριστό, διὰ δὲ τοῦ δευτέρου δηλώνει ὅτι ἦταν ἀδελφὸς τοῦ γνωστοῦ σὲ ὅλους Ἰακώβου, ὁ ὁποῖος κατεῖχε ἡγετικὴ θέση στὴν Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Χριστοῦ σε συγγενῆ, ὦ Ἰούδα εἰδότες, καὶ μάρτυρα στερρόν, ἱερῶς εὐφημοῦμεν, τὴν πλάνην πατήσαντα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσαντα· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἁμαρτημάτων τὴν λύσιν, εὐχαῖς σου λαμβάνομεν.

 

Εικόνα: Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδαίος! Το μικρό εκκλησάκι στην αυλή της Αγίας Παρασκευής στο Πέρα Τσουτσουρα.

Φωτογραφία: Χρυσούλα Παπαδάκη

Μοιραστείτε το άρθρο

Ο Απόστολος Ιούδας

3 λεπτά ανάγνωσης

Ὁ Ἀπόστολος Ἰούδας, ἕνας ἐκ τῶν 12 Μαθητῶν καὶ Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου, ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ μνήστορος Ἰωσὴφ Ἀλφαίου καὶ τῆς συγγενοῦς τῆς Θεοτόκου Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ τοῦ ἐπίσης Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἐπιλεγομένου Ἀδελφοθέου. Πρὸς διάκριση ἐκ τοῦ Ἰούδα τοῦ Ἰσκαριώτου, στὸ μὲν τὸ κατὰ Λουκᾶ Εὐαγγέλιο (6, 16) καὶ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (1, 13) ἀποκαλεῖται Ἰούδας Ἰακώβου (ἀδελφὸς δηλαδὴ τοῦ Ἰακώβου), στὸ δὲ τὸ κατὰ Ματθαῖο (10, 3) καὶ Μάρκο (Γ’, 18) ὀνομάζεται Θαδδαῖος ἢ Λεββαῖος. Ὁ συγγραφέας τῆς Ἐπιστολῆς Ἰούδα χαρακτηρίζεται σαφῶς «Ἰούδας… ἀδελφὸς δὲ τοῦ Ἰακώβου».

Ἡ ζωή του κατὰ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς ἦταν ὅμοια μὲ αὐτὴ τῶν λοιπῶν Ἀποστόλων. Μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ ὅμως, ὅταν ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατῆλθε ἐπὶ τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἰούδας, ἀφοῦ γιὰ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα παρέμεινε ἐργαζόμενος στὰ Ἱεροσόλυμα, κοπιῶν ὑπὲρ τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας, μετέβη ἀκολούθως στὶς γειτονικὲς χῶρες, κηρύττων τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς ἐν Σαμαρείᾳ καὶ Μεσοποταμίᾳ ὁμοεθνεῖς του. Στὴ συνέχεια, μετὰ τοῦ Σίμωνος τοῦ Ζηλωτοῦ ἀφίχθη στὴν Περσία, στὴν Ἔδεσσα, ὅπου ἐθεράπευσε τὸν ἐκ λέπρας πάσχοντα τοπάρχη Ἄβγαρο, καί, τέλος, συνελήφθη στὴν πόλη Ἀραράτ, ὅπου ἐκρεμάσθηκε καὶ ἐτελειώθηκε κτυπηθεὶς διὰ βελῶν. Κατ’ ἄλλους βιογράφους, ὁ Ἰούδας ἐμαρτύρησε στὴ Βηρυττὸ περὶ τὸ 80 μ.Χ., ἀφοῦ προηγουμένως ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Ἰουδαία, Ἀραβία καὶ Συρία. Τέλος, σύμφωνα μὲ τὶς Διαταγὲς τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἰούδας ὑπῆρξε τρίτος Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, μετὰ τὸν Ἰάκωβο καὶ Συμεὼν τοῦ Κλωπᾶ (7, 46, 1 – 2), τοῦτο δὲ ἐπανέλαβε καὶ ὁ Γεώργιος Σύγγελος.

Ὅσον ἀφορᾶ στὸ θέμα τῆς συγγραφῆς τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ Ἰούδα, αὐτὸς χαρακτηρίζει ἑαυτὸν «ὡς Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλον, ἀδελφὸν δὲ Ἰακώβου». Καὶ διὰ μὲν τοῦ πρώτου χαρακτηρισμοῦ δηλώνει τὴν ἀφοσίωσή του στὸν Ἰησοῦ Χριστό, διὰ δὲ τοῦ δευτέρου δηλώνει ὅτι ἦταν ἀδελφὸς τοῦ γνωστοῦ σὲ ὅλους Ἰακώβου, ὁ ὁποῖος κατεῖχε ἡγετικὴ θέση στὴν Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Χριστοῦ σε συγγενῆ, ὦ Ἰούδα εἰδότες, καὶ μάρτυρα στερρόν, ἱερῶς εὐφημοῦμεν, τὴν πλάνην πατήσαντα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσαντα· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἁμαρτημάτων τὴν λύσιν, εὐχαῖς σου λαμβάνομεν.

Εικόνα: Ο Άγιος Ιούδας ο Θαδαίος! Το μικρό εκκλησάκι στην αυλή της Αγίας Παρασκευής στο Πέρα Τσουτσουρα.

Φωτογραφία: Χρυσούλα Παπαδάκη

Μοιραστείτε το άρθρο