Γράφει ο π. Αρσένιος Προκοπάκης
Ο Άγιος Σάββας εν Καλύμνω υπήρξε Εκείνος που ζωγράφισε την πρώτη εικόνα του Αγίου Νεκταρίου!
Το έτος 1918 πηγαίνει στην Αίγινα, όπου διακονεί τον Άγιο που εορτάζουμε σήμερα μέχρι την κοίμησή Του.
Η συγκαταβίωσή του με τον Άγιο Νεκτάριο συνέβαλε πολύ στην περαιτέρω πνευματική πρόοδο του Οσίου.
Γνώρισε την αυστηρή άσκηση του Αγίου μας, τους πολέμους των μικρών ανθρώπων, αλλά και την παροιμιώδη ταπείνωση και απλότητά Του.
Είδε τη θεία κοίμησή του, η οποία βεβαίωσε την ευαρέσκεια προς αυτόν του Παναγάθου Θεού με τα έκδηλα σημεία του Αγίου Μύρου και της ευωδίας, αλλά κυρίως της θαυματουργικής χάριτος.
Ό Άγιος Σάββας μέχρι τότε μόναζε στα Ιεροσόλυμα αλλά ερχόμενος στην Αθήνα για υλικά Αγιογραφίας, (για το εργόχειρο που τόσο αγαπούσε), πληροφορείται ότι τον ΑΝΑΖΗΤΕΙ ο Άγιος Νεκτάριος, Μητροπολίτης Πενταπόλεως.
Μεταβαίνει στην Αίγινα και διακονεί τον Άγιο μέχρι την ημέρα της κοιμήσεώς Του!!!
Έζησε το πρώτο θαύμα του Αγίου, όταν μετά την κοίμησή του είδε τον Άγιο να κλίνει την κεφαλή του προκειμένου να του φορέσει το πετραχήλι του και να επανέρχεται κατόπιν στην θέση της.
Επί τρεις συνεχείς ημέρες οι αδελφές της μονής στην Αίγινα άκουγαν συνομιλίες από τον τάφο του Αγίου, όταν δε πλησίασαν, είδαν εκεί τον Όσιο Σάββα να συνομιλεί με τον Άγιο Νεκτάριο.
Ο Όσιος έμεινε έγκλειστος στο κελί του για σαράντα ημέρες.
Κατά την τεσσαρακοστή ημέρα βγήκε από το κελί του κρατώντας μία εικόνα του Αγίου Νεκταρίου, την οποία ενεχείρησε στην ηγουμένη με την εντολή να την τοποθετήσει στο προσκυνητάρι!
Η ηγουμένη απάντησε ότι αυτό δεν ήταν δυνατό να γίνει, διότι ο Άγιος δεν είχε αναγνωρισθεί επίσημα από την Εκκλησία και μια τέτοια ενέργεια ίσως να έθετε τη μονή σε διωγμό.
Τότε ο Όσιος Σάββας της είπε επιτακτικά: «Οφείλεις να κάνεις υπακοή. Να πάρεις την εικόνα, να την βάλεις στο προσκυνητάρι και τις βουλές του Θεού να μην τις περιεργάζεσαι».
Ας έχουμε την ευχή Του!
Άγιε Νεκτάριε Πρέσβευε υπέρ ημών…
