1866: Η επόμενη μέρα της μάχης της Κασταμονίτσας και οι χριστιανοί στρατιώτες σκόρπισαν ψάχνοντας τα παιδιά τους στα όρη.
Ο Αρχηγός και Πρόεδρος της Επιτροπής των Ανατολικών Επαρχιών Κωνσταντίνος Σφακιανάκης γράφει στην επιστολή του προς την υπέρ των Κρητών Επιτροπή στη Σύρο :
«Εις τοιαύτην ηθικήν κατάστασιν , μας εύρεν ο εχθρός την μεθαύριον της μάχης Σάββατον (15 Οκτωβρίου). Πλείστοι των στρατιωτών διεσπάρησαν προς αναζήτησιν των τέκνων των, άτινα κατά την ημέραν της μάχης φοβηθέντα είχον καταφύγει εις τα όρη. Ολίγοι λοιπόν ευρέθησαν την ημέραν ταύτην και ούτοι κατέλαβον τας στενοτέρας προς το Λασύθι διόδους. Την δε 4 ώραν (τουρκιστί) ο εχθρός διαιρεθείς εις τρεις φάλαγγας ώδευσε προς τα εμπρός και κατέλαβε αμαχητί το χωρίον Αβδού, όποθεν διηυθύνθη προς το χωρίον Γωνιές. Οι ενταύθα τεταγμένοι Έλληνες υπεχώρουν κατ’ ολίγον μαχόμενοι προς τα άνω μέχρι της Μονής Κεράς. Εις το μέρος τούτο απεφάσισαν να αντισταθώσιν εκ των παρ’ αυτών υψωμάτων πάσαις δυνάμεσιν. Και κατ’ αρχάς μεν οι άτακτοι επέπεσον λυσσωδώς, αλλ’ απεκρούοντο επανειλημμένως υπό των Ελλήνων εν οις διεκρίνετο έφιππος ο οπλαρχηγός Δημ. Τσικριτζής μετά του Κόρακα, Μαστραχά κλπ. Τρεις σημαιοφόροι Τούρκοι αγωνιζόμενοι να εμφυτεύσωσι τας σημαίας των επί τινος θέσεως έπεσαν αλληλοδιαδόχως. Μάτην το πυροβολικόν του εχθρού προσεπάθησεν να εκτοπίση τούτους εκ των προχείρων χαρακωμάτων των, ενισχυθέντων υπό Βιαννιτών. Τέλος ο εχθρός αφού κατεκαυσε και τα χωριά Κερά και Γωνιές, υπεχώρησε εις το Αβδού, συμπαραλαβών τους νεκρούς και τραυματίας του, οίτινες ήσαν πολυάριθμοι Μεταξύ των τραυματιών ην και αυτός ο Γιαγχιά Πασάς, όστις μετακομισθείς εις Ηράκλειον προς θεραπείαν απεβίωσε και ετάφη εκεί την 20ην του μηνός, ο Ιμβραήμ αρχηγός των ατάκτων και άλλοι αξιωματικοί. Οι Έλληνες συνέλαβον και τινας αιχμαλώτους, τους οποίους αντήλλαξαν διά Χριστιανών».
Νικόλαος Σταυρινίδης, Ο καπετάν Μιχάλης Κόρακας και οι συμπολεμιστές του, σ. 272
