Γράφει η Ζαμπία Λαζανάκη*
Είχα χρόνια πολλά να πάρω το ολοήμερο…εύχομαι να κάνω ακόμα πιο πολλά να το ξαναπάρω!
Δεν χωράμε όρθιοι μέσα στην τάξη.
Πώς γίνεται να χωρέσουμε ξαπλωμένοι;
Στοιβάζω τα τραπέζια και τις καρέκλες το ένα πάνω στο άλλο για να απλώσουμε τα στρώματα σε απόσταση
Μια τάξη γεμάτη στρώματα…αρνιέμαι να τραβήξω φωτογραφία.
Κάθομαι σε μια άκρη και κοιτάζω το ρολόι μου,ανυπομονώ να περάσει αυτή η ώρα της χαλάρωσης.
Ψιθυρίζω παραμύθια και τους λέω να κλείσουν τα μάτια.
Χάνουμε μια εικόνα ανάξια για φωτογραφία και φτιάχνουμε άλλες παραμυθένιες.
Κάθε μέρα ένα καινούριο παραμύθι που το ακούω και εγώ πρώτη φορά να βγαίνει ψιθυριστά από μέσα μου.
Και με διδακτικό περιεχόμενο παρακαλώ!
Χθες μόλις άνοιξα την πόρτα έτρεξε το Κατερινάκι μου, που την φωνάζω Κατερίνα Κεραμέως γιατί διορθώνει ολόσωστα την θέση της μάσκας πάνω της και πάνω μου, και αξιολογεί αν αυτό που κάνουμε θα μας σώσει από τον COVID-19!
-Κυρία πες στο Γιάννη το παραμύθι με το παιδί που έπαιζε πόλεμο , γιατί σήμερα παίζει όλη μέρα πόλεμο.
Θέλω να της πω ότι δεν το θυμάμαι..γιατί δεν το θυμάμαι, αλλά της λέω διπλωματικά , ότι δεν είναι κάθε ώρα κατάλληλη για παραμύθι!
Χθες τους ψιθύρισα ένα παραμύθι με ένα φίδι και ένα αετόπουλο που νόμισε ότι το φίδι ήταν η μαμά του.
Αυτό θα το θυμάμαι γιατί ψάχναμε ώρα να βρούμε πως λέγεται το κορίτσι αετόπουλο…Κορίνα η αετοπουλίτσα!
-Κυρία ποτέ θα ξυπνήσουμε λέει ο Παναγιώτης μόλις τελειώνει το παραμύθι.
-Για να ξυπνήσετε πρέπει πρώτα να κοιμηθείτε.
-Ε τότε πες μας το παραμύθι με τον καλό δράκο.
Κάτι μου θυμίζει αυτός ο δράκος αλλά πάλι δεν είμαι σίγουρη.
Σήμερα Πέμπτη και έχουμε πει ότι κάθε Πέμπτη θα βλέπουμε λίγο από παιδική ταινία.
“Δε θέλουμε ταινία θέλουμε το παραμύθι με το φίδι και το αετόπουλο” .Φωνάζουν τα ολοημεράκια μου .
Είναι σκληρός ο ανταγωνισμός των παραμυθιών με τις παιδικές ταινίες ξέρετε. Φαίνεται οτι κερδίσαμε μια μάχη.
Λέτε να νικήσουμε τον πόλεμο;
Τον κόβιτ;
Τις αποστάσεις;
Την τάξη με τα στοιβαγμένα τραπέζια και τα απλωμένα στρώματα;
Κλείνουμε τα μάτια λοιπόν και φτιάχνουμε ψιθυριστά παραμύθια που βγαίνουν από μέσα μας όπως ο έρωτας, με μανούλες φίδια ,κορίτσια αετόπουλα και δράκους, όχι από τους συνηθισμένους από εκείνους τους καλούς !
* Η Ζαμπία Λαζανάκη είναι Νηπιαγωγός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων από τον Αμπελούζο της Μεσαράς.
