Γράφει η Χαριστή Κουκουμπεδάκη
Από τσι παλιούς καλούς λαουθιέρηδες ήταν ο Αλέκος ο Φανουράκης από τη Γαλιά…Το μερακλίκι ντου και η ανθρωπιά ντου θα μείνουν στα κιτάπια του ομυαλού μας για πάντα.
Δε σε ξεχνούμε ποτέ κι ας έφυγες στα κατατόπια του άδη και οι σκοποί σου θα χαιδεύουν γλυκά τ’ αυτιά μας και θα δροσίζουν και θα ευφραίνουν την ψυχή μας…
Έκάνετε μαζί με τον Αντρέα το Νικολούδη αξέχαστα γλέντια εσύ με το λαούτο κι αυτός με τη λύρα κι εδιασκεδάζετε τότες, στσι περαζόμενους καιρούς, όλους τσι καλούς γλεντζέδες στα γυροτρύγυρα.
Οι αναμνήσεις πολλές στα κοπελάτα μου που δεν εσκολούσα από το χορό που επαίζετε δίχως σταματημό ….
Μου ζήτησε σήμερα η αγαπημένη σου Κλειώ μια μαντινάδα να τη βάλει στον τάφο και δε μπορούσα να της το αρνηθώ…
……Σήκω να πιάσεις το φτερό
να παίξεις το λαούτο
γιατί άφηκές το ορφανό
στον ψεύτη γ-κόσμο ετούτο…..
