Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Τα ερεθίσματα για να γράψουμε ένα άρθρο , ένα ποίημα ή ένα διήγημα τα αντλούμε τις περισσότερες φορές από προσωπικά βιώματα ή από κάποια γεγονότα που μας συγκινούν . μας ξυπνούν αναμνήσεις και μας δίνουν το κίνητρο να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε γι’ αυτό.
Για να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο αφορμή στάθηκε ένα τραγούδι ένα τραγούδι αφιερωμένο στο αδικοχαμένο Μιχάλη Λαζανάκη και σε όλα τα αγαπημένα πρόσωπα όλων μας που για κάποιο λόγο έφυγαν νωρίς.
Μας λείπουν όλοι όσοι έφυγαν για την γειτονιά των αγγέλων ,αυτό είναι σίγουρο κ ανθρώπινο, όμως οι αναμνήσεις και οι στιγμές που ζήσαμε μαζί τους, τους κρατά ζωντανούς για πάντα κοντά μας. Όσο θυμόμαστε τους έχουμε για πάντα δίπλα μας. Στο πόνο μας αισθανόμαστε το δάκρυ τους, στη στενοχώρια μας τη τρυφερή μορφή τους να μας αγκαλιάζει, στη χαρά μας το γέλιο τους να τη συμμερίζονται μαζί μας και να συμμετέχουν σ’ αυτή.
Μακάρι να είχαμε τη δύναμη να νικήσουμε τη λέξη απώλεια και να την αποβάλλουμε από το λεξιλόγιο και κυρίως από την καθημερινότητά μας , αλλά δυστυχώς αυτό είναι αναπόφευκτο. Όσο κι αν προσπαθούμε δεν μπορούμε να την αποφύγουμε. Είναι στο χέρι μας όμως να την αντιμετωπίσουμε κάνοντας τις ψυχές των αγαπημένων μας χαρούμενες κ ευτυχισμένες. Το πένθος υπάρχει αλλά δεν αντιμετωπίζεται μόνο με τα δάκρυα. Οι άγγελοί μας από κει ψηλά εξάλλου σε καμία περίπτωση δεν θα το ήθελαν αυτό.
Θέλουν να μας βλέπουν να χαμογελάμε γιατί περνάνε τόσο όμορφα στο παράδεισο που βρίσκονται συντροφιά με την Παναγία όπου σαν στοργική μητέρα τους έχει κλείσει τρυφερά στην αγκαλιά της και δεν αισθάνονται όμορφα να μας βλέπουν στενοχωρημένους κ θλιμμένους.
Αυτό το υπέροχο τραγούδι με τον τίτλο «Θυμητάρι» μας αφήνει να το κατανοήσουμε καλά αυτό…Μην κλαις γιατί δεν γύρισε κιανείς με πόνου δάκρυ….
Συγχαρητήρια στους συντελεστές για το όμορφο κ συγκινητικό τους τραγούδι .Μπράβο που το πένθος και την απώλεια που βιώνουν τα μετέτρεψαν σε δύναμη ψυχής η οποία είχε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα.
Κάθε φορά που κοιτάμε τον ουρανό εκτός από τη σκέψη μας ας στέλνουμε και το πιο γλυκό μας χαμόγελο. Και οι αγαπημένοι μας θα μας βλέπουν και θα κάνουν και εκείνοι το ίδιο.
Ευχαριστώ πολύ την κυρία Γιάννα Φραγκιαδάκη τη στιχουργό του συγκεκριμένου τραγουδιού για την υπέροχη συνεργασία μας. Να ναι καλά κ πάντα δημιουργική.