Του Μιχάλη Στρατάκη*
Μεσοστρατίς στη στραθιά μας για τα ριζιμιά χαράκια των Αστερούσιων βουνών, σταθήκαμε στην αμασχάλη του Άη Θωμα, όπου κουρνιάζει το παλιό μοναστήρι της Παναγίας της Καρδιώτισσας.
Εκεί, σαν θαύμα μέγα, βρήκα την απάντηση στο ερώτημα γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν ποθαίνει.
Τη λυτρωτική απάντηση μου την έδωσε ένα αιωνόβιο κλαδί, κοπέλι ενός χιλιόχρονου πλατάνου.
Πεσμένο είναι το θεόρατο κλαδί, μα δεν είναι ποθαμένο.
Ολοζώντανο είναι και συνεχίζει να γενοβολά δικά του κλαδοκόπελα, που κι αυτά με τη σειρά τους γενοβολούνε τη δική τους συνέχεια στους αιώνες.
”Ετσά ‘ναι και η Ελλάδα, πεσμένη είναι, μα δεν ποθαίνει. Το μέγα χρέος της να συνεχίσει να γενοβολά κλαδοκόπελα, την κρατούνε ολοζώντανη, όσο κι αν παλεύουνε κάποιοι να την αποτελειώσουνε” σκέφτηκα.
Προσκύνησα την εικόνα της Παναγίας της Καρδιώτισσας, μα προσκύνησα και τούτο το, πεσμένο μα ολοζώντανο, πλατανόκλαδο, τη μάνα και πατρίδα μου.
* Ο Μιχάλης Στρατάκης είναι Δημοσιογράφος, από τις Γκαγκάλες της Μεσαράς.
