Γράφει ο Βαγγέλης Παπουτσάκης*
Πολλές φορές είναι δύσκολο να εκφράσεις αυτό που νιώθεις για κάποιους ανθρώπους,γιατί τα λόγια είναι λίγα,είναι φτωχά.
Πόσο μάλλον όταν μιλάς για ένα αγαπημένο πρόσωπο,όπως ο πατέρας σου.
Γιατί, πως μπορείς να περιγράψεις έναν άνθρωπο που υπήρξε πατέρας, δάσκαλος και οδηγός σου, με την αξιοπρέπεια, το ήθος και την καλοσύνη που σου δίδαξε;
Και όχι μόνο σε μας, αλλά και σε όλους τους μαθητές που είχε όλα αυτά τα χρόνια.
Για όλους ήταν και συνεχίζει να είναι μια αγκαλιά, ένας καλός λόγος, μια πολύτιμη συμβουλή, μια εγκάρδια και ευγενική καλήμερα.
Ο χρόνος όμως περνάει γρήγορα, η κλεψύδρα άδειασε και έκλεισαν πλέον 36 χρόνια θητείας στο δημόσιο σχολείο.
“36 χρόνια στη έδρα”, όπως σου αρέσει να λες.
Μια θητεία μακριά και δύσκολη, με αγωνίες και αγώνες, προβλήματα, αλλά και χαρές, πολλές χαρές, χαμόγελα, πίστη και όνειρα.
Το 26ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, το σχολείο που αγάπησες και πέρασες τα πιο πολλά χρόνια της καριέρας σου, σε αποχαιρέτησε φέτος με μια σεμνή τελετή.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν σηματοδοτεί το τέλος αυτής της καριέρας, όχι όμως το τέλος της εκπαίδευσης που τόσο αγάπησες και υπηρέτησες, μιας και πλέον θα αποτελείς δάσκαλο και οδηγό με τη σύντροφο της ζωής σου για την αγαπημένη σου εγγονή.
Καλή συνέχεια λοιπόν στη νέα σου, εκτός σχολείου, ζωή και να ξέρεις ότι είμαστε περήφανοι και για τους δυο μας γονείς, για ο,τι έχετε καταφέρει και ο,τι θα κάνουμε, όλοι μαζί παρέα στο μέλλον.
* Ο Βαγγέλης Παπουτσάκης είναι Δάσκαλος με καταγωγή από τη Νύβριτο. O πατέρας του Μανώλης Παπουτσάκης, σεμνός και άριστος Δάσκαλος, συνταξιοδοτήθηκε φέτος μετά από 36 χρόνια υπηρεσίας!
