Φωτογραφίες – κείμενο: Γεώργιος Χουστουλάκης
Είναι ένα τεράστιο άνθος, όμορφο επιβλητικό, και συμπληρώνει την μαγεία της κρητικής υπαίθρου!
Ανεβαίνει ψηλά, και πάντα έχει για φόντο του το γαλάζιο του ουρανού!
Τα κλαριά του σαν μανουάλια αντί για κεράκια έχουν κατακίτρινα ανθάκια, που στη θέα τους μαγεύεται ο θεατής!
Το συναντάμε σε πολλές πλαγιές είτε μόνα τους είτε σε πολλά φυτά μαζί, και το μάτι δεν χάνει την ευκαιρία να τα καμαρώσει!
Ξέρουμε πως ο αθάνατος δεν πεθαίνει ποτέ σαν φυτό, αλλά ο συγκεκριμένος, μόλις πετάξει αυτό το άνθος, είναι και ο τελευταίος του χρόνος εν ζωή!
Παραμένει ωστόσο αθάνατος γιατί σειρά πιάνουν οι παραφυάδες του για να ανθίσουν όποιες έχουν σειρά.
