Κείμενο – φωτογραφίες: Γιώργος Χουστουλάκης
Η μοίρα μου το είχε γραφτό να αρρωστήσω, και να με παραπετάξουν τα αφεντικά μου κάπου σε ένα χωράφι, που να είμαι μονάχος μου.
Φωνάζω πως πονάω…
Φωνάζω πως πεινάω…
Φωνάζω πως διψάω…
Φωνάζω σε όλους εσάς πως δεν αντέχω τη φαγούρα και αναγκάζομαι να ξύνω συνέχεια τις πληγές μου, που όλο κάθονται οι μύγες…
Όσο όμως και να φωνάζω, η φωνή μου δεν πάει μακριά, άντε τριάντα άντε πενήντα μέτρα το πολύ και κανείς δεν με ακούει!
Μονάχα στα δέντρα τελικά λέω τον πόνο μου…
Αν έχετε καλή καρδιά αγαπητοί μου άνθρωποι, βοηθήστε με να βρω και πάλι την υγειά μου, να έχω και εγώ επιτέλους λίγη τροφή φροντίδα και αγάπη…
Το μαύρο αυτό συμπαθέστατο σκυλί ζει σε μια γεώτρηση δίπλα, λες και το έχουν βάλει εκεί να η φυλάει!
Όμως, πράγματι νοιώθει αβοήθητο, κι αν ζει ακόμα, είναι που τρώει σαύρες και τζιτζίκια, και πίνει νερό από τα λάστιχα από τα πολυκέφαλα που ποτίζονται οι ελιές!
Δεν έχει καθημερινή τροφή, και μια μέρα που το πρωτοείδα, μου γαύγισε και έμενα από μακριά, και όταν το πλησίασα φοβήθηκε και κρύφτηκε!
Του έβαλα νερό σε ένα μπουκάλι και ήπιε το μισό και το άλλο μισό έφτιαξε λίγη δροσιά στη φωλιά του!
Την από πάνω μέρα του πήγα πιο πολύ νερό, και ένα παλιοτσίκαλο με δυο κιλά τροφή, και την έφαγε όλη σε μια βραδιά!
Την παρεπόμενη ξαναπήγα, και είχε εγκλωβιστεί σε μια παλιά γεώτρηση που ήταν ακριβώς δίπλα στη φωλιά του, και επειδή η τρύπα ήταν στενή, δεν κατάφερνε να τη βρει τη διέξοδο και να βγει έξω!
Μετά από δύο τρεiς επισκέψεις, με αντιμετώπιζε πλέον φιλικά, δεν μου γαύγιζε φοβούμενος μην του κάνω κακό, και σχεδόν μου γελούσε, ήθελε και χάδια!
Τελικά κατάφερα να του δείξω που είναι η τρύπα να βγει έξω, και του έβαλα και άλλα τρία κιλά τροφή.
Σίγουρα θα την έφαγε κι αυτή το ίδιο βράδυ!
Δυστυχώς όμως την ίδια μέρα έφυγα για Αθήνα, και πάλι το σκυλί έμεινε αβοήθητο!
Καλούνται όσοι φίλοι αγαπούν τα ζώα, οι φιλοζωικές οργανώσεις της περιοχής Μεσαράς, ο Δήμος κλπ, να δείξουν τον καλύτερο τους εαυτό, να βρει στέγη τροφή και περίθαλψη το δυστυχισμένο σκυλί, και ίσως κάποια στιγμή και ένα καλό αφεντικό!
Το μαύρο αυτό σκυλί της γεώτρησης, που χρειάζεται άμεσης φροντίδας, βρίσκεται στη μέση του δρόμου προς την εκκλησία του Προφήτη Ηλία.
Συγκεκριμένα, όπως πάμε για Φανερωμένη από το Στρατόπεδο, μετά τα ΚΤΕΟ στρίβουμε δεξιά για τον Προφήτη Ηλία, ανεβαίνουμε την ανηφόρα καμιά τρακοσαριά μέτρα από την άσφαλτο, και μόλις σοπατήσουμε κάπου στη μέση υπάρχει ένας μικρός δρόμος δεξιά που οδηγεί σε μια πετρελαιοκίνητη γεώτρηση κάτω από μια ελιά ακριβώς δίπλα.
Η φροντίδα όμως για το συγκεκριμένο σκυλί θα πρέπει να είναι άμεση, διότι μετά θα είναι δυστυχώς πολύ αργά…
Ας έλθουμε για λίγο στη θέση του σκυλάκου αυτού, κι ας συμμεριστούμε με την αγωνία του…
