Γράφει η Εύα Kαπελλάκη – Κοντού
Στην Αρχαία Ελλάδα η φιλοξενία εθεωρείτο πράξη αρετής. Είχε σημαντική κοινωνική δύναμη, διότι μπορούσε να ενώσει αρμονικά διαφορετικές κοινωνικές τάξεις από φτωχούς έως βασιλείς [όπως διαβάζουμε στις πηγές].
Στις ημέρες μας συνεχίζει να διατηρεί την παλιά αίγλη μόνο που τώρα έχει το ένδυμα του τουρισμού, των επενδύσεων, του χρήματος, της βιομηχανίας όπως είθισται να λένε.
Η διαφορά του περιηγητή της αρχαιότητας, όπως ο Παυσανίας τον 2ο μ.Χ. αιώνα, με τον σύγχρονο τουρίστα έγκειται στην στάση του σύγχρονου περιηγητή που έρχεται για να επισκεφτεί τους χώρους της λεγόμενης «Πνευματικής Ιερουσαλήμ» με διάθεση θεατή σε θεατρική παράσταση.
Η φιλοξενία παραμένει αναλλοίωτη ερχόμενη από την αρχαιότητα ως Ξένια, με ιδιαίτερη τιμή στους ξένους που τους προστάτευε ο Ξένιος Δίας.
Η Ελλάδα η αιώνια χώρα των μύθων, των θρύλων, των παραδόσεων, της ιστορίας , του πολιτισμού προσφέρει απλόχερα τα πάντα στους ξένους που την επισκέπτονται ανοίγοντας διάπλατα τις Πύλες του Αρχοντικού της μέσω των ξενοδοχείων της, των καταλυμάτων των ανθρώπων της που ασχολούνται με ιδιαίτερο ζήλο για το καλύτερο προς αυτή την κατεύθυνση.
Η Χώρα του Ξένιου Δία, η Χώρα μας εκτός από τον ήλιο και τη θάλασσα, τις δαντελωτές ακτές της προσφέρει στον σύγχρονο κόσμο που την επισκέπτεται την παραδοσιακή γαστρονομική πανδαισία και για τους φιλόσοφους, τους σκεπτικιστές, τους ερευνητές γίνεται η «Πνευματική Ιερουσαλήμ».
Αυτό το αλωνάκι της Γης είναι ο επίγειος παράδεισος, αυτός που ονειρευόμαστε όλοι μας και εμείς ως γηγενείς κάτοικοί του είμαστε οι πιο ευλογημένοι του πλανήτη!
Καλό Καλοκαίρι με ήλιο και θάλασσα, χαμόγελα αισιοδοξίας για την επόμενη ημέρα γεμάτη φως!
* Η κ. Εύα Kαπελλάκη – Κοντού είναι Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”.
