Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Μετά το Σάββατο του Λαζάρου ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων.
Είναι μία ημέρα χαράς και ανάμνησης καθώς αναφέρεται στη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου πλήθος κόσμου τον υποδέχτηκε με βαΐα ή κλάδους φοινίκων, ψάλλοντας «Ωσαννά, Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, εν ονόματι Κυρίου»»!
Το έθιμο των βαΐων η εκκλησία μας το εισήγαγε τον 9ον αιώνα, και συμβολίζει τη νίκη του Χριστού απέναντι στον ίδιο το θάνατο…
Αν και το συγκεκριμένο έθιμο έχει εκκλησιαστικό χαρακτήρα, ο λαός το ενσωμάτωσε μέσα στις καθιερωμένες συνήθειές του, το νοημάτισε και του έδωσε λαμπρότητα.
Τα έθιμα του λαού μας τα οποία αναφέρονται στη Κυριακή των Βαΐων ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή.
Γνωστά είναι τα «Βαγιοκτυπήματα» στη Θράκη ένα χαρακτηριστικό έθιμο όπου οι έγκυες γυναίκες χτυπιούνταν με τα κλαδιά της Βάγιας, ώστε ο τοκετός να γίνει πιο ανώδυνος.
Οι νεόνυμφες αντίστοιχα πίστευαν ότι τα χτυπήματα θα τις μεταδώσουν τη γονιμοποιό δύναμη και έτσι θα αποκτήσουν παιδί. Επίσης, κάθε νεόνυμφη προσπαθούσε να φέρει πρώτη φύλλα Βάγιας στην εκκλησία, ώστε να πρωτογεννήσει αγόρι.
Την Κυριακή των Βαΐων αν και βρισκόμαστε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας επιτρέπει την κατάλυση ψαριών, επειδή γιορτάζεται η είσοδος του Κυρίου μας στην πόλη, ως βασιλιά . Γνωστό εξάλλου είναι και το τραγούδι :« Βάγια- βάγια των Βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό, κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο το αβγό».
Φέτος δεν θα πάμε στην εκκλησία να προσευχηθούμε και να πάρουμε τα ευλογημένα βάγια για να στολίσουμε με αυτά τα εικονίσματα του σπιτιού μας.
Αισιοδοξούμε όμως ότι η τωρινή κατάσταση θα εξελιχθεί προς το καλύτερο σύντομα.
Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά να γιορτάσουμε με κάθε μεγαλοπρέπεια όπως άλλωστε ταιριάζει στη συγκεκριμένη ημέρα.
