Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Με τον κορονοιό να μας απασχολεί την περισσότερη διάρκεια της ημέρας παραλίγο να ξεχάσουμε το Μεγάλο Κανόνα που αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές σήμερα θα ακούγαμε να ψάλλεται στις εκκλησίες.
Με τη βοήθεια του Θεού και παρόλο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε φτάσαμε στα μέσα της πέμπτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής όπου το απόγευμα μαζί με το Μικρό Απόδειπνο ψάλλεται ο Μέγας Κανόνας του Αγίου Ανδρέα, Αρχιεπισκόπου Κρήτης Πρόκειται για ένα εκτενέστερο σε μήκος εκκλησιαστικός ύμνο της κατηγορίας των κανόνων.
Η χρήση του κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ιδιαίτερα σημαντική και οφείλεται στο αγιογραφικό, διδακτικό και θεολογικό περιεχόμενο που προσφέρει αφού μας προκαλεί να μετανοήσουμε να συγχωρέσουμε όσους μας πλήγωσαν και να ταπεινωθούμε αναγνωρίζοντας τα λάθη που έχουμε κάνει.
Με τα τροπάρια του το συγκεκριμένο ποίημα υμνεί όλα τα σημαντικά πρόσωπα που αναφέρονται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, αφού ο βίος και τα έργα που δημιούργησαν προσφέρονται προς μίμηση .
Σε όλη τη διάρκεια της Ακολουθίας με ταπείνωση και κατάνυξη παρακαλούν το θεό να τους ελεήσει και να τους σπλαχνιστεί χρησιμοποιώντας τη φράση. «Ελέησον με ο Θεός. Ελέησον με.»
Σπλαχνίσουμε Θεέ με και βοήθησέ μας να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
