Κείμενο: Γιάννης Θεοδωράκης
Είναι το πρώτο μου τραγούδι για το 2020, κάτι σαν δώρο γιορτινό ας πούμε, όταν πριν λίγο καιρό μίλησα μαζί του και μου είπε θέλω να συνεργαστούμε σε ένα τραγούδι απόρησα , απόρησα γιατί η μουσική του dretta είναι έξω από τα δικά μου νερά, δεν ήξερα πως μπορούσα να μπω στο πέλαγος της μουσικής του Vasilis Giaslakiotis , δέχτηκα με χαρά την πρόσκληση του πιστεύοντας στο αστείρευτο του ταλέντο, η μουσική του παιδιά δεν σου αφήνει περιθώριο να πεις όχι.
Ο στίχος που διάλεξε βγήκε σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου, μια στιγμή που μας σημάδεψε όλους, δεν σκέφτηκα και πολύ και του είπα χαλάλι σου, το χρωστούσα στον θεό εκείνης της στιγμής που τότε μας βοήθησε και τα χειρότερα δεν ήρθαν.
Είδα ανθρώπους εδικούς
να ‘ναι για μένα ξένοι
και ξένους σαν να ήμασταν
μιας μάνας γεννημένοι …
Κάπως έτσι δημιουργούνται όμορφα και δυνατά συναισθήματα κάπως έτσι καταλαβαίνεις τους ανθρώπους που σε αγαπούν και σε στηρίζουν , κάπως έτσι βλέπεις ανθρώπους να γίνονται ξένοι άγνωστοι και εχθροί.
Βασίλη Γιασλακιώτη σε ευχαριστώ πολύ!!
Τιμή μου που με τραγουδάς!
Παράσημο μου η συνεργασία μας!
