Ήταν 9 Ιουλίου 1956, όταν ισχυρότατος σεισμός μεγέθους 7.3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, έπληξε την Σαντορίνη.
Ο σεισμός προκάλεσε τον θάνατο 53 ανθρώπων και τον τραυματισμό περισσοτέρων από 100. Τα χωριά που επλήγησαν περισσότερο και μέτρησαν τα περισσότερα θύματα ήταν η Έξω Γωνιά και τα Φηρά.
Ο καταστρεπτικός σεισμός του 1956 ήταν το καθοριστικό γεγονός που άλλαξε την πορεία του νησιού και προσδιόρισε την σύγχρονη οικονομία του.
Σε οικιστικό επίπεδο τα περισσότερα σπίτια του νησιού υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές ενώ όσα δεν γκρεμίστηκαν ήταν αδύνατο να κατοικηθούν.
Το γεγονός αυτό δημιούργησε το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα των Σαντορινιών στην Αθήνα. Από τον σεισμό προκλήθηκε τεράστιο παλιρροϊκό κύμα που απλώθηκε στα νησιά των Κυκλάδων, τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη και την Νότια Ρόδο και χαρακτηρίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα τσουνάμι σε παγκόσμια κλίμακα.
Τα τελευταία χρόνια, η 9η Ιουλίου τιμάται στο νησί ως μέρα μνήμης για τον μεγάλο σεισμό ενώ παράλληλα γιορτάζεται και η γιορτή του Αγίου Παγκρατίου, προστάτη του νησιού, στην βάση της αποτροπής μιας ακόμη μεγαλύτερης καταστροφής.
Η εκκλησία του Αγίου Παγκρατίου βρίσκεται χτισμένη επάνω σε λόφο στο κέντρο του Καμαρίου και γιορτάζει κάθε χρόνο αυτή την ημέρα.
Πηγή: exoumekaileme.com
Κατά τον κ. Παπαζάχο που είχε ζήσει τότε το φαινόμενο ως νεαρός σεισμολόγος του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Αθηνών, τα παλιρροϊκά κύματα ξεκίνησαν από την ηφαιστειακή περιοχή της Σαντορίνης και έφθασαν στις ακτές της Αμοργού σε ύψος 25 μέτρων, της Αστυπάλαιας σε ύψους 20 μέτρων, της Φολέγανδρου σε ύψος 15 μέτρων και της Κρήτης σε ύψος 10 μέτρων. Κάτοικοι του Ηρακλείου που έζησαν αυτήν την εμπειρία, την περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα.
Πηγή: orangespotters.blogspot.gr
