Η μάχη της Τυλίσου έγινε σαν σήμερα 6 Απριλίου. Μαθαίνουμε για το ιστορικό αυτό γεγονός, όπως μας το περιγράφει στο βιβλίο του «Ο καπετάν Μιχάλης Κόρακας και οι συμπολεμιστές του» ο Νικόλαος Σταυρινίδης (σ. 349 -350).
«Σύμφωνα λοιπόν με τα γραφόμενα του Κριάρη, στις παραμονές της Μάχης της Τυλίσου (6 Απριλίου 1867) ο Κόρακας μαζί με τον Μαστραχά, τον Ηρακλή Κοκκινίδη και τον Νιώτη είχαν καταλάβει την θέση Σωρός με μέτωπο την πόλη το Μ. Κάστρου. Ο Κορωναίος, ο Σμολένσκης, ο Σκουλάς και άλλοι, είχαν καταλάβει τις θέσεις Κούπος και το Μοναστήρι της Αγίας Άννας Καβαλαρά. Στις 6 του Απρίλη φάνηκε ένα Τουρκικό απόσπασμα που τραβούσε από το Μ. Κάστρο προς τον Άγιο Μύρωνα. Ο Κόρακας τότε μαζί με τους άλλους οπλαρχηγούς κατέβησαν προς τα κάτω για επίδειξη και να παρασύρουν τούς Τούρκους σε μάχη, αυτοί όμως δεν τους επετέθησαν αλλά τράβηξαν προς τον Άγιο Μύρωνα Ο Κόρακας τότε μαζί με τους άλλους τράβηξαν για τον Κουρσώνα, όπου και διενυκτέρευσαν. Ο Κορωναίος μαζί με τους συναγωνιστές του τράβηξε για τη Μονή. Τήν άλλη μέρα όμως (7 ‘Απριλίου 1867) ό Ρεσίτ Πασάδες με μια δύναμη από 1000 άνδρες βάδισε εναντίον των λίγων επαναστατών, που είχαν μείνει στην τοποθεσία Κούπος με τους οπλαρχηγούς Εμμ. Καμάρη, Μανιαδή και Δ. Βασιλάκη. Έτρεξε όμως εις βοήθεια των ο Σκουλάς, χτύπησε τους Τούρκους από τα πλάγια και τους ανάγκασε να οπισθοχωρήσουν στην Τύλισο.
Ως τόσο έφθασε και ο Κόρακας με τον Σμολένσκη, τον Τσάκωνα και τους άλλους οπλαρχηγούς και η μάχη επαναλήφθηκε πια τώρα στην πεδιάδα. Εν τω μεταξύ έφθασαν στους Τούρκους κι άλλες ενισχύσεις. Οι επαναστάτες όμως τώρα, όταν βρέθηκαν προ μεγάλων δυνάμεων κι επειδή δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν, υπεχώρησαν προς την θέση «Καμάρα» του Σκλαβόκαμπου. Την ίδια ώρα το Τουρκικό ιππικό έφθανε στη θέση Πριναρολάγκουφα, απ’ όπου απειλούσε να περικυκλώσει τους επαναστάτες. Ακριβώς σ’ εκείνη την κρίσιμη στιγμή καταφθάνει ο Κόρακας με τον Νιώτη και τον Πετροπουλάκη κι από τη θέση Γιωματά αρχίζουν τους πυροβολισμούς κι αναγκάζουν τους Τούρκους να σταματήσουν. Την ίδια όμως στιγμή ό Κορωναίος ειδοποίησε τον Κόρακα και τον Πετροπουλάκη ότι ο εχθρός ίσως να είχε προθέσεις για να εισβάλει στην επαρχία Μυλοποτάμου και τότε ο Κόρακας μαζί με τους άλλους έπιασαν τη θέση Πενταχέρι. Οι Τούρκοι τότε επωφελήθηκαν από την αποχώρηση αυτή του Κόρακα και επανέλαβαν την επίθεση. Επέστρεψε όμως οπίσω ο Κόρακας και οι Τούρκοι, που τους κατεδίωκαν οι επαναστάτες αποσυρθήκαν στο χωριό Μονή. Εν τω μεταξύ είχε πια νυχτώσει και ο Κόρακας μαζί με τους άλλους επέστρεψαν στις Γωνιές. Η δύναμη των επαναστατών δεν ήταν περισσότερη από 1000 άνδρες η δε δύναμη των Τούρκων ανερχόταν σε 4000 άνδρες εκτός από τους άτακτους, το πυροβολικό και το ιππικό.
Στη Μάχη αυτή της Τυλίσου σκοτώθηκαν από τους επαναστάτες εννέα, μέσα σ’ αυτούς ήταν ό γενναίος ανθυπασπιστής Γεώργιος Δούβρης, ο Ιταλός Καίσαρ Καίσαρος αρχηγός εθελοντών και ό Κ. Μαρούγκας εθελοντής από τα Μέγαρα, τραυματίες δε ήταν περί τους 15. Από τους Τούρκους σκοτώθηκαν περί τούς 100. Στη μάχη αυτή πολέμησαν ό Ούγγρος συνταγματάρχης Σότφριδ, ό Γάλλος Desmaze και o Άγγλος Σκίννερ και μερικοί άλλοι ξένοι. Μετά το τέλος τής μάχης επέστρεψαν οι επαναστάτες στις Γωνιές».
