Γράφει ο Συνταξιούχος Δάσκαλος Γιώργος Δαμιανάκης
Αυτές τις μέρες, όλη η Ελλάδα συγκλονίστηκε από το θλιβερό και απροσδόκητο θανατηφόρο πέσιμο πεύκου, στην οδό Δημοκρατίας του Ηρακλείου!
Τη στιγμή που, ο καθόλα νόμιμος επιβάτης δίκυκλης μηχανής φορώντας κράνος και ακινητοποίησε τη μηχανή στα φανάρια μόλις ο φωτεινός σηματοδότης άναψε κίτρινο, έπεσε πάνω του o τεράστιος κορμός δέντρου και τον σκότωσε ακαριαία!
Από δημοσιογράφους, μέσα ενημέρωσης, σχετικούς και άσχετους, παράγοντες και μη, γράφτηκαν και ειπώθηκαν αρκετά έπρεπε….., πρέπει να γίνουν….κ.λ.π.!
Δε θέλω να κρίνω και να σχολιάσω ποιος και τι φταίει. Άλλοι έχουν αρμοδιότητα.
Ελπίζω να αποδοθεί δικαιοσύνη και να βοηθηθούν η σύζυγος και τα παιδιά του αδικοχαμένου Παναγιώτη, από το φορέα που ήταν υπεύθυνος για τα ετοιμόρροπα δέντρα της πόλης του Ηρακλείου!
Αρκετοί ζήσαμε από κοντά, τη θλίψη και την οδύνη της οικογένειας που έχασε τον άτυχο σύντροφο, πατέρα και συγγενή «έτσι στα καλά καθούμενα», στην τελευταία πράξη του δράματος.
Την τελευταία πράξη, της κηδείας στο Νέο Νεκροταφείο Ηρακλείου.
Όση ώρα βρισκόμουν στο νεκροταφείο ( Μας συνδέει συγγένεια της συζύγου μου με την οικογένεια του αδικοχαμένου), σκεφτόμουν :
ΑΠΟ ΤΥΧΗ ΤΟ ΑΝΑΙΜΑΚΤΟ ΠΕΣΙΜΟ 2 ΕΥΚΑΛΥΠΤΩΝ ΣΤΟ ΠΕΤΡΟΚΕΦΑΛΙ!
Πόσο εύκολα πριν μερικά χρόνια, θα μπορούσαμε να είχαμε θρηνήσει κατά τον ίδιο τρόπο ένα , δύο ή και περισσότερα θύματα στο Πετροκεφάλι……. !
Θύματα στην πλατεία!
Θύματα σε ένα πολυσύχναστο δρόμο μέσα στο χωριό. Πάνω στη στροφή από τον επαρχιακό δρόμο Σίβα –Πετροκεφάλι, προς Ι. Μ. Καλυβιανής-Μοίρες.
Για του λόγου το αληθές η παρακάτω φωτογραφία, δανεισμένη από τον τέως Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Πετροκεφαλίου Εμμανουήλ Μ. Κανακαράκη.
ΣΕ ΠΟΛΥΣΥΧΝΑΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Το παραπάνω δέντρο, ευκάλυπτος, ήταν φυτεμένο, έξω από το σπίτι που μένει σήμερα ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Σταματάκης Γεώργιος, ο οποίος ανησυχούσε αρκετό καιρό για την επικινδυνότητα του δέντρου.
Οι ρίζες του είχαν εισχωρήσει κάτω από το τσιμεντένιο οδόστρωμα, όπως και στα θεμέλια του σπιτιού του, ψάχνοντας νερό.
Όταν γίνονταν τα έργα αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού στο χωριό, όπως φαίνεται και από το φρέσκο μαύρο ασφαλτικό στη μέση του δρόμου, φυσούσε δυνατός αέρας.
Σε ένα έντονο φύσημα ανέμου, ακούστηκε ένας δυνατός κρότος!
Έντρομοι οι γείτονες και οι περαστικοί, αντίκρυσαν το θέαμα της παραπάνω φωτογραφίας. Από τύχη δεν είχαμε κανένα δυστύχημα!
Ο ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ.
ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΠΕΖΟΙ ΚΑΙ ΟΧΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.
ΓΙΑ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΕΠΙΣΗΣ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΚΑΠΟΙΟΙ
ΟΔΗΓΟΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΚΟΥΣΕ-ΣΙΒΒΑ-ΚΑΜΗΛΑΡΙ-ΠΙΤΣΙΔΙΑ Κ.Λ.Π.!!!!
Θα παρατηρήσει ο αναγνώστης, ότι ριζικό σύστημα δεν υπάρχει.
Ήταν σάπιο, όπως και στον ευκάλυπτο της πλατείας.
Η άποψη για τις σάπιες ρίζες του Προέδρου κ. Κανακαράκη είναι ότι:
«Το χωριό μέχρι τη 10ετία του 1970-80 είχε πολλά πηγάδια.
Μετά την υδροδότηση των σπιτιών με υδρευτικό δίκτυο, τα περισσότερα πηγάδια γίνανε αποχετευτικοί βόθροι!
Μεγάλο λάθος, κυρίως από άγνοια, για τη μόλυνση του επιβαρυμένου από φυτοφάρμακα και λιπάσματα, υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα όλης της Μεσαράς!
Οι ρίζες του δέντρου, για να βρουν νερό, προχωρούν υπογείως σε μεγάλη απόσταση!
Έτσι οι ρίζες του ευκάλυπτου έφταναν στους βόθρους, αντλώντας υγρασία από τα ακατάλληλα νερά των πλυντηρίων, των απορρυπαντικών και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να σαπίσουν.»
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφικό ντοκουμέντο από την πτώση του ευκάλυπτου στην πλατεία του χωριού.
Το δέντρο ήταν τεράστιο, τα κλαδιά έμπαιναν στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, πάνω από το «Καφωδείο» της οικοδομής δίπλα.
Οι ρίζες είχαν σηκώσει τις πλάκες και τα τσιμέντα της πλατείας.
Ένα πεζούλι χτισμένο γύρω γύρω στο δέντρο, είχε μεγάλες ρηγματώσεις.
Ρίζες είχαν φανεί, παλιότερα, ακόμη και πίσω από το διπλανό καφενείο του «Συρμαλογιάννη»!
Ο Πρόεδρος Μανόλης Κανακαράκης, παρά τις κάποιες αντίθετες απόψεις, προσπαθούσε να μηδενίσει τους κινδύνους που επιφύλασσε το δέντρο.
Έφερε ένα μηχάνημα, εκσκαφέα, της κοινοπραξίας «ΜΠΑΞΕΣ» και με τη χούφτα του έσπρωχνε τα κλαδιά που έμπαιναν στο μπαλκόνι του διαμερίσματος, προς τα έξω για να τα κόψει. Όμως έγινε κάτι άλλο!
Έχω την υπεύθυνη μαρτυρία του οικονομολόγου Νικήτα Αρκαλάκη αυτόπτη μάρτυρα, αφού το σπίτι του είναι στην πλατεία του χωριού, 50 μέτρα απέναντι από τη θέση του ευκάλυπτου, που μου είπε:
«Θυμούμαι πριν μερικά χρόνια ο Πρόεδρος, έφερε ένα μηχάνημα, για να κόψει κάποια κλαδιά και να εκριζώσει το δέντρο σκάβοντας να κόψει τις ρίζες.
Ήμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού μου απέναντι και έβλεπα τι έκαναν.
Καθώς ο εκσκαφέας έσπρωχνε τα κλαδιά πάνω από το μπαλκόνι, βλέπω τον τεράστιο κορμό, περιφέρειας περισσότερο από 5μέτρα, να πέφτει
μαζί με τη φούντα πάνω στο δρόμο.
Ευτυχώς που είχαν φροντίσει να μην περνά κανένας εκείνη την ώρα!
Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο δέντρο εκτός από μικρές επιφανειακές ρίζες, δεν είχε άλλες μέσα στο χώμα να το στηρίζουν. Ήταν όλες σάπιες!»
Αυτά μου είπαν και άλλοι αυτόπτες μάρτυρες, όπως και ο Πρόεδρος, που επόπτευε στις εργασίες.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Επειδή σε δύσκολες καταστάσεις, όλοι έχουμε λόγο και γινόμαστε, δασολόγοι, σεισμολόγοι, οικολόγοι, γιατροί, οικονομολόγοι, πρόεδροι και για ότι άλλο απασχολεί την επικαιρότητα. Έτσι και στην περίπτωσή μας ακούστηκαν πολλά από «ειδικούς»!
Πολλοί γίναν ιστορικοί, οικολόγοι, πρόεδροι, που αποφεύγουν να δώσουν υποψηφιότητα στις εκλογές, κατηγορούσαν τον όποιο Πρόεδρο του χωριού ότι δε σέβεται το φυσικό περιβάλλον, δε σέβεται την ιστορία του δέντρου και του χωριού. Πού θα βρίσκουν οι θαμώνες των διπλανών καφενείων τη σκιά να πίνουν ραχατλίδικα το ποτό τους; …. και πολλά άλλα!
Επειδή φανερά υποστήριξα την άποψη του Προέδρου και σχολιάστηκα γι’ αυτό, θέλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις και να δώσω απαντήσεις σε αυτούς που ήταν αντίθετοι.
Αντίθετοι, πιστεύω καλοπροαίρετα, στην προσπάθεια του Προέδρου να κάνει ανάπλαση της πλατείας του χωριού και να βγάλει τον επικίνδυνο ευκάλυπτο.
- Πολλοί υποστήριξαν πως το συγκεκριμένο δέντρο ήταν αιωνόβιο, δεν έπρεπε να φύγει γιατί ήταν ένα από τα φυτά της χλωρίδας του τόπου.
Έχω να τους πληροφορήσω ότι:
Στην Ελλάδα ήρθε το 1862 από το βοτανολόγο Θεόδωρο Ορφανίδη. Είναι φυτό της Αυστραλίας με πολλές και ποικίλες χρήσεις. Έχει σκληρό ξύλο, τα φύλλα έχουν πολλά αιθέρια έλαια, χρήσιμα στην φαρμακοβιομηχανία. Όλοι θυμούμαστε τις «φλόκες ευκάλυπτου» που παίρναμε από τον μπακάλη, για να μας φύγει ο πονόλαιμος, το συνάχι και το κρυολόγημα, τη 10ετία του ’60.
Δεν υπήρχε πριν από 150 χρόνια στη χλωρίδα μας όπως την ελιά, τη χαρουπιά, τη βελανιδιά κ.ά.
Στην Τουρκοκρατούμενη Κρήτη, ήρθε αργότερα, ίσως μετά την ανεξαρτησία.
Φυτεύτηκε στο χωριό μας, που μαστιζόταν από τη ασθένεια ελονοσία, σαν εντομοαπωθητικό και υδρόφιλο, κοντά στα 1900.
Την ελονοσία μετέδιδαν τα κουνούπια, που ενδημούσαν στα στάσιμα νερά. Ο ευκάλυπτος που χρειάζεται πολύ μεγάλες ποσότητες νερού, βοηθούσε στην αποξήρανση των ελών και το διώξιμο των κουνουπιών.
- Η ιστορία ενός δέντρου δεν επιτρέπεται να χάνεται και να ξεχνιέται, όταν συνδέεται με ανθρώπινες ιστορικές δραστηριότητες.
Έπρεπε να υπάρχει ο ευκάλυπτος και να θυμίζει την ιστορία του χωριού. Πολύ περισσότερο σε εμένα που γράφω, γιατί κάτω από αυτό το δέντρο, με αυτόπτες μάρτυρες παιδιά κρυμμένα, μαζί ο εν ζωή ενοριακός επίτροπος Γιάννης Γεωργίου Μιχελινάκης, με τρόμο και φόβο να παρακολουθούν τους Γερμανούς.
Τους Γερμανούς που ξυλοκοπούσαν και βασάνιζαν μέχρι θανάτου την περίοδο της Κατοχής 1941-44 τον πατέρα μου!
Ο πατέρας μου Μιχάλης Δαμιανάκης καταδόθηκε στους Ναζί ότι είχε όπλα, βοηθούσε, έκρυβε Εγγλέζους και αντάρτες.
Μετά τα βασανιστήρια το πώς έζησε ήταν θαύμα. Ήταν πολύ σκληρός για να πεθάνει!
Όμως μπροστά στην ιστορία του πατέρα μου, που μπορεί να αναδειχθεί με άλλο τρόπο, δεν έχω δικαίωμα να απαιτώ να μείνει το δέντρο εκεί!
Δεν έχω το δικαίωμα να μην υπολογίζω τη ζωή κάποιων που θα κινδύνευαν, όπως του Παναγιώτη, που τον σκότωσε το πεύκο πριν μερικές μέρες στο Ηράκλειο!
Άραγε αυτοί στο Ηράκλειο, που πήραν την ειδοποίηση από τους ιδιοκτήτες τουριστικών λεωφορείων και τον κύριο Λιονάκη(29-1-2022), αρμόδιο σε θέματα ασφάλειας των δρόμων, πώς νιώθουν σήμερα, που δεν έκαναν το χρέος τους;
Αυτοί που κάνουν τους οικολόγους και λένε άκριτα να μην κόψουμε κανένα δέντρο, χωρίς να ξέρουν αν είναι επικίνδυνο, προβληματίστηκαν;
- Όταν ένα φτωχό παιδί βιοπαλαιστών του χωριού, ξενιτεύεται, δουλεύει σκληρά, αρκετά χρόνια.
Έρχεται με το χρηματικό απόθεμα που έχει. Κάνει μια επένδυση στο χωριό του. Αγοράζει παλιά μαγαζιά, φτιάχνει καινούρια με διαμερίσματα στον όροφο!
Ποιος έχει το δικαίωμα να απαιτεί από τον Πρόεδρο να θέτει σε κίνδυνο την περιουσία αυτού του ανθρώπου, από ένα ετοιμόρροπο και χωρίς ρίζες ευκάλυπτο…….;
Να είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι όλοι μας, όποια επιρροή και αν έχουμε στην κοινωνία που ζούμε. Η ζωή των συνανθρώπων μας δεν «παζαρεύεται», είναι ανεκτίμητη! _
