Γράφει η Χαριστή Κουκουμπεδάκη
Κρίμα που έφυγε μια άριστη επιστήμονας μια μικροβιολόγος γιατρός της περιοχής μας που είχε το χαμόγελο πάνω στα χείλη της.
Καλό Παράδεισο να έχεις αγαπημένη Μαρία Βασιλάκη Λαμπράκη κι ο Θεός ν’ αναπαύσει την ψυχούλα σου εν σκηναίς δικαίων….
…..ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΦΤΩΧΑ ΜΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ….
Δεν έχει ο άδης ήλιου φως φεγγάρι μούδ’ αστέρια
για κείνο ξεδιαλέγει ο Θιος και παίρνει τα ξαθέρια….
… Κρίμά ‘ναι να μισεύγουνε στον άδη τέθιοι αθρώποι
γιατί φτωχοί πομένουνε οι εδικοί μας τόποι.
Γιάντα να φεύγουν οι καλοί Θε μου ρωτώ και πε μου
είντα τσι θες στον άδη σου Μεγαλοδύναμέ μου……
Αθρώποι Θε μου χρήσιμοι που λάμπουν σαν τον ήλιο
γιάντα τσι θες να κείτουνται στου άδη το βασίλειο…
Άδικο Παντοδύναμε να φεύγουν γι’ άλλους τόπους
αθρώποι που ‘χουνε πρεπιά ευγένεια και τρόπους….
Θε μου…τον άδη σου θελες πρέπως για να στολίσεις
μα δυο παιδιώ τη μάνα ντως γιάντα να τη στερήσεις…
Θε μου ρωτώ σε να μου πεις γιάντα τσι πηαίνεις τ’ άδη
αθρώπους που δε βρίχνεται απάνω ντως ψεγάδι…
Πρέπει πως με το ταίρι τζη ήθελες να τη σμίξεις
Θε μου μα τα κοπέλια τζη στο δάκρυ θα τα πνίξεις…
Θε μου τον τόπο εστέρησες απού την είχε χρεία
μα γελαστή την όψη σου θα ν- έχωμε Μαρία
