Ο πρωτοκαπετάνιος του νησιού καπετάν Μιχάλης Κόρακας, που κοντεύει τα 70, συνεχίζει να πολεμά και μάλιστα είναι και επικεφαλής της επανάστασης…
Από την Πυργιώτισσα έγραψε ό Κόρακας στον Ρώσο υποπρόξενο στο ‘Ηράκλειο Μητσοτάκη µια επιστολή, όπου του ανέφερε τις ενέργειες του στην ανατολική Κρήτη και στην επαρχία Ρίζου.
Τον ίδιο όμως καιρό έγραφε στους Προξένους του Ηρακλείου σχετικά µε την αιχμαλωσία μιας μικρής Τούρκισας που είχε βρεθεί στην αγκαλιά του σκοτωμένου πατέρα της.
Έγραψε στους προξένους στο Ηράκλειο μόλις έφτασε στην Πυργιώτισσα το ακόλουθο γράμμα με ημερομηνία 19 Ιουλίου 1867.
«Εις την κατά τρίτην ύπερμεσουντος εκστρατείαν μου εις τας άνατολικας επαρχίας και κατά την από την επαρχία Ρίζου διάβασίν μου ηλθομεν εΙς συμπλοκήν μετά τινών Οθωμανών επιτεθέντων καθ’ ήμων.
Ο ημέτερος στρατός συνέλαβε Οθωμανίδα τινα πληγωμένην ελαφρώς ακουσίως, ούσαν περιτυλιγμένην εις την αγκάλην του πατρός της, την οποίαν και παρελάβομεν κατά ανθρωπιστικόν καθήκον, μένουσαν εκείθεν μόνην και μεταφέραµεν αυτήν εις άρµόδιον µέρος, ενθα διετάχθησαν τα προς θεραπείαν αυτής µέσα.
Η νεανίς λοιπόν αυτή µένει προφυλαγμένη και διατηρουµένη καθ’ όλα εν ασφαλεία άχρι τούδε.
Σας παρακαλούµεν δε επειδή και η Οθωμανική Κυβέρνησης την ζητά δια µέσου του Θεοφιλεστάτου Αγ. Αρκαδίας και επειδή πολλάκις απεστείλαµεν αιχμαλώτους, δι’ ους ενέπλασεν ψευδείς παραστάσεις, να αποστείλετε εις τι ωρισµένον μέρος ημετέρους ανθρώπους, προς ους να αποδώσωµεν αυτήν, διότι δεν είναι παράξενον, καθώς είναι έθος τοις Οθωµανοίς, να πλάσσουν και εις αυτήν ψευδείς εκθέσεις, ότι δήθεν προσεβάλλοµεν την νεανίδα ταύτην εις την τιµήν της κλπ., όπερ είναι αντιχριστιανικόν και µέγιστον αίσχος τοις Έλλησιν, ως και τον πεπολιτισµένον κόσµον».
Πηγή: Ν. Σταυρινίδη, Ο καπετάν Μιχάλης Κόρακας και οι συμπολεμιστές του, σ. 506
