Σαν σήμερα πριν 20 χρόνια την 11η Νοεμβρίου 2003, έχασε πρόωρα την μάχη με τον θάνατο (ήταν 58 χρονών)…
Πριν λίγα χρόνια τέτοια μέρα ο αείμνηστος Δημήτρης Γιαννουλάκη δημοσίευσε ένα κείμενο για το μεγάλο Ηρακλειώτη πολιτικό, που έφυγε μάχιμος ακόμα στην πολιτική, έχοντας σφραγίσει με το ήθος του μια πολιτική καριέρα 30 χρόνων…
Είχε γράψει ο Δημήτρης Γιαννουλάκης:
Ένας πραγματικός άνθρωπος, ένας επιφανής Ηρακλειώτης, ένας ευπατρίδης της πολιτικής, ο τέως Υφ/γός και επί σειρά ετών βουλευτής Ηρακλείου ΝΔ Μιχάλης Γαλενιανός.
Εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή αμέσως μετά την μεταπολίτευση όπου και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του Νοεμβρίου 1974 σε ηλικία 29 ετών και συνοδεύτηκε από μια μακρόχρονη και επιτυχημένη πολιτική καριέρα που ταυτόχρονα σημαδεύτηκε από μια ανιδιοτελή και συνεχή ποσοτική και ποιοτική προσφορά προς το λαό και τον τόπο.
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1945 και σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών, και εν συνεχεία στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Στρασβούργου και στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών της ίδιας πόλης.
Χρημάτισε υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1992 – 1993 και τον Νοέμβριο 1993 εξελέγη αντιπρόεδρος της ομάδος Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της Ν.Δ. επί θεμάτων σχετικών με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
Δημοκράτης, μορφωμένος, συνεπής, λογικός, μετρημένος, διαλεκτικός, καλλιεργημένος, ευγενής, έντιμος πάντα προέταξε το γενικό συμφέρον από το προσωπικό και το κομματικό.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του συγκροτούσαν μια σπάνια, ξεχωριστή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα που τα έδιδε όλα χωρίς αντάλλαγμα.
Δούλεψε για το καλό του τόπου και κανείς δεν τόλμησε να του προσάψει οποιανδήποτε μομφή ή να τον κατηγορήσει για ιδιοτέλεια.
Ανάλωσε όλες τις δυνάμεις του για το κοινωνικό σύνολο κι έφυγε υπερήφανος.
Δίδαξε ήθος στην πολιτική και στην κοινωνία και στους νεότερους άφησε
παρακαταθήκη για ευγενή άμιλλα.
Οι φίλοι του και ο λαός που τον είχε τοποθετήσει στην υψηλότερη βαθμίδα πολιτικών νέας γενιάς τον διατηρεί ζωντανό στη μνήμη του σαν άνθρωπο που έδωσε τα πάντα χωρίς να ζητήσει να πάρει τίποτα, και τον δείχνει σαν φωτεινό παράδειγμα μίμησης πολιτικού που πέθανε όρθιος αγωνιζόμενος
για τις ιδέες και τα οράματα του.
Αγαπημένε μας Υπουργέ και φίλε Μιχάλη, ο Θεός να σε αναπαύει.
Ο λαός και οι φίλοι σου δεν σε ξεχνάμε ποτέ, με αγάπη θα σε θυμόμαστε πάντα.
