Γράφει η Μαρία Μαυρουδή*
Παγκόσμια ημέρα αυτισμού σήμερα , μέρα αφιερωμένη… στα παιδιά με τα παιδιά με τα πέτρινα μάτια όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας (Mira Rothenberg, στο στο ομώνυμο βιβλίο της. ) Παρακάτω παραθέτω ένα απόσπασμα.
…Το παιδί δεν κοίταζε πουθενά, δεν έβγαζε κανέναν ήχο. Έμοιαζε σαν κομμένο από τη ζωή, σαν κλεισμένο στον κόσμο του. Οι μύες του κρεμόντουσαν, το κάνανε γελοίο. Μαύροι μεγάλοι κύκλοι κάτω απο τα μάτια του σκοτεινιάζανε το βλέμμα. Η απουσία οποιασδήποτε έκφρασης απο το πρόσωπό του ήταν τρομαχτική. Θα έλεγες πως τίποτα δεν υπήρχε γύρω του, κανείς, ούτε ο ίδιος του ο εαυτός…”
Υπάρχουν αρκετοί μύθοι οι περισσότεροι παραξηγημένοι θα έλεγα σχετικά με το τι είναι στην πραγματικότητα ο αυτισμός. Σύμφωνα με τις έρευνες ο αυτισμός δεν είναι…
« νόσος, αλλά ένας διαφορετικός τρόπος ερμηνείας του κόσμου. ΔΕΝ είναι μία απλή ετικέτα, είναι μία σημαντική ένδειξη. ΔΕΝ είναι μια συγκεκριμένη «αυτιστική» συμπεριφορά, αλλά ο ολοκληρωμένος τρόπος εκδήλωσης των συμπεριφορών. . ΔΕΝ είναι νοητική υστέρηση. Όμως ενδέχεται να υπάρχει μόνος του ή σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές (νοητική υστέρηση, αδυναμίες στη μάθηση, επιληψία, κώφωση, τύφλωση κ.ά.). ΔΕΝ είνα μία μία απλά γλωσσική διαταραχή. Η ίδια είναι βασικό χαρακτηριστικό, αλλά χωρίς να είναι αυτισμός, όταν υπάρχει μόνη της. ΔΕΝ είναι φταίξιμο σε καμία περίπτωση των γονέων. ΔΕΝ είναι απλά ένα «κέλυφος» από το οποίο ένα «φυσιολογικό» παιδί περιμένει να εξέλθει. ΔΕΝ περιορίζεται μόνο στην παιδική ηλικία. ΔΕ χαρακτηρίζεται από «ψυχρό» γονεϊκό περιβάλλον. ΔΕ χωρίζεται από το πρόσωπο. Τα συγκεκριμένα άτομα αναπτύσσουν δικούς τους τρόπους κατανόησης του κόσμου. ΔΕ θεωρείται ψύχωση, ούτε ψυχική ασθένεια>>
Το κυριότερο δεν χρειάζονται τη ΛΥΠΗΣΗ Κ ΤΗΝ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Αντίθετα θέλουν άτομα κοντά τους που θα τα περιβάλλουν με αγάπη ,υπομονή και θα είναι περήφανα για τα μικρά βήματα προόδου που τα ίδια θα προσπαθήσουν δειλά δειλά να κάνουν .
* Η Μαρία Μαυρουδή είναι Δασκάλα και Υποδιευθύντρια στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών
