Ήταν αρχές του 1948, όταν στα γραφεία της Φίνος Φιλμ, μου έφεραν ένα ωραίο μελαχρινό κορίτσι που ήθελε να παίξει στον κινηματογράφο.
Η κυρία Ειρήνη Παππά.
Εκείνη την εποχή ετοίμαζα το φιλμ ”Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν” και προσπαθούσα να βρω δύο νέους και άγνωστους ηθοποιούς για να πρωταγωνιστήσουν.
Τον άντρα τον είχα βρει κιόλας.
Ήταν ο Αλέκος Αλεξανδράκης, που έκανε μάλιστα την παρθενική του εμφάνιση σ’ αυτή την ταινία.
Η Παππά ήταν ό,τι έπρεπε.
Από τις δοκιμές που της έκανα, διαπίστωσα ότι ήταν μια κοπέλα με πολύ ταλέντο.
Η ομορφιά του προσώπου της ήταν ασύλληπτη.
Πραγματικά αρχαία θεά.
Οι απαιτήσεις, όμως, του ρόλου, την ήθελαν με μαγιό ή σορτς.
Κι αυτό ήταν κάτι, που δεν την κολάκευε καθόλου την Ειρήνη.
Έτσι την αποκλείσαμε από την ταινία και ο Φίνος τής ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ του Νίκου Τσιφόρου ”Χαμένοι Άγγελοι”, που δε χρειαζόταν τέτοιου είδους αποκαλύψεις.
Εμένα, όμως, με είχε εντυπωσιάσει το ταλέντο και η προσωπικότητά της και δεν ήθελα να τη χάσω.
Εκείνη την εποχή ετοίμαζα τον θίασο για το θέατρο Μετροπόλιταν και σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω την Παππά.
– Θα θέλατε να παίξετε στο θέατρο;
– Αυτό είναι το όνειρό μου.
Αλλά πώς θα γίνει;
– Τι πώς θα γίνει;
Θα έρθετε μαζί μου στο θέατρο Μετροπόλιταν.
– Ναι, αλλά εγώ ακόμα είμαι μαθήτρια της σχολής.
Δεν έχω άδεια.
– Θα το βολέψουμε.
Το τι τραβήξαμε ο Χρήστος Γιαννακόπουλος κι εγώ μέχρι να πάρουμε την άδεια της Ειρήνης Παππά, είναι κάτι που δεν περιγράφεται.
Όπως και να ‘χει το πράγμα, εμείς τα βολέψαμε και η Ειρήνη το Καλοκαίρι του 48, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο, σ’ ένα νούμερο που έκανε με τον αξέχαστο Χρήστο Τσαγανέα.
Η επιθεώρηση αυτή, που τη έλεγαν ”Άνθρωποι – Άνθρωποι”, είχε τρομερή επιτυχία.
Αλέκος Σακελλάριος
………………………………………………………….
Απόσπασμα από το βιβλίο: ”λες και ήταν Χθες”
photo: Από τη Σελίδα Ειρήνη Παππά – Irene Pappas.
Πηγή: Πρόσωπα
