Αλέξανδρος Ζαΐμης! Μετριοπαθής πολιτική φυσιογνωμία του συντηρητικού χώρου της νεότερης πολιτικής ιστορίας του τόπου. Διετέλεσε έξι φορές πρωθυπουργός (1897-99, 1901-02, 1915, 1916,1917, 1926-28) και δυο φορές Πρόεδρος της Δημοκρατίας (αρχική εκλογή το 1929 και επανεκλογή το 1934).
Η πρώτη του πρωθυπουργία ήταν ιστορική, αφού συνδέθηκε με τις διαπραγματεύσεις και την συνθήκη ειρήνης απέναντι στην Τουρκία, με την κορύφωση του Κρητικού Ζητήματος και την τοποθέτηση του πρίγκιπα Γεωργίου στην Υπάτη Αρμοστεία της Κρήτης και τον Οικονομικό Έλεγχο της χώρας έπειτα από την πτώχευση στην οποία την είχε κηρύξει ο Χαρ. Τρικούπης.
Ύπατος Αρμοστής της Κρήτης διορίστηκε και ο ίδιος ο Ζαϊμης το 1906, όταν παραιτήθηκε ο πρίγκιπας, ενώ από το 1914 έως το 1920 διετέλεσε και διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, αφού ενδιάμεσα εκτέλεσε και χρέη πρωθυπουργού για ελάχιστα διαστήματα. Μάλιστα το 1917 ήταν πρωθυπουργός όταν κατ απαίτηση των Γάλλων απομακρύνθηκε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α.
Η πρώτη θητεία του στην Προεδρία της Δημοκρατίας συνέπεσε με την τελευταία περίοδο πρωθυπουργίας του Ελ. Βενιζέλου, ενώ η δεύτερη διακόπηκε από τα απανωτά πραξικοπήματα που οδήγησαν στη δικτατορία Μεταξά.
Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης διακρίθηκε για τη μετριοπάθεια και σωφροσύνη του, γι’ αυτό εθεωρείτο πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης. Μετά την αποχώρησή του από τα αξιώματα του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας και του Προέδρου της Δημοκρατίας αρνήθηκε να λάβει σύνταξη. Πέθανε στη Βιέννη στις 15 Σεπτεμβρίου 1936, όπου είχε μεταβεί για πάθηση των οφθαλμών του. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα στις 22 Σεπτεμβρίου, όπου τάφηκε με μεγάλες τιμές στο Α’ Νεκροταφείο.
Η αρμοστεία του Αλέξανδρου Ζαΐμη (1906-1908)
Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης αμέσως μετά την άφιξη του απηύθυνε προκήρυξη προς Κρητικό λαό, επισημαίνοντας τον τρόπο κοινοβουλευτικής διακυβέρνησης: «Και παρά τω κρητικώ λαώ, ως εν εμοί, η αυτή κρατεί αφοσίωσις προς τους ελευθέρους θεσμούς, την ανάπτυξιν δ” αυτών απεκδέχομαι από την σύνεσιν των μελών της Συντακτικής Συνελεύσεως, φρονών ότι, όπως η ελευθέρα Ελλάς, ούτω και η Κρήτη, το ηρωικόν τούτο τμήμα του γένους, μόνον δια φιλελευθέρων θεσμών δύναται να προοδεύση […].
Η ομαλότητα και η ησυχία επανήλθαν στην ταραγμένη Μεγαλόνησο και μια περίοδος δημιουργίας και άνθησης εγκαινιάστηκε. Σε αυτό συνέτεινε και η αμνηστία που παρέσχε ο Ζαΐμης στους υπευθύνους των αιματηρών γεγονότων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της αποχώρησης του πρίγκιπα Γεωργίου. Η ολοκλήρωση μέσα σε τέσσερις μήνες των εργασιών της Συντακτικής Συνέλευσης επικύρωσε την επιβολή της αρχής της νομιμότητας και των κοινοβουλευτικών θεσμών. Η οικονομία αναδιοργανώθηκε, ο κρατικός μηχανισμός βελτιώθηκε, η παιδεία και η υγεία κατεβλήθησαν προσπάθειες να εκσυγχρονιστούν και μια σειρά νομοθετημάτων εισήχθη, προκειμένου να βοηθηθεί σημαντικά η λειτουργία του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και το σημαντικότερο: οργανώθηκε για πρώτη φορά η Πολιτοφυλακή της Κρήτης, που ήταν ουσιαστικά ο πρώτος στρατός της Μεγαλονήσου και εξελίχθηκε σε υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη, όπως άλλωστε αποδείχθηκε λίγο αργότερα στα πεδία μαχών των Βαλκανικών πολέμων (1912-1913).
Πηγή: blogs.sch.gr
