Γράφει ο Γ. Ι. Ζωγραφάκης*
Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 80 χρόνια από την έναρξη του φονικότερου –ως τώρα – πολέμου‧ του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ο Χίτλερ του 3ου Ράιχ, αφού νωρίτερα είχε προσαρτήσει την Αυστρία και είχε καταλάβει την Τσεχοσλοβακία, αφού υπέγραψε με τους Αγγλογάλλους την παραπειστική και εξ αρχής θνησιγενή Συμφωνία του Μονάχου, (που δήθεν εξασφάλιζε «έντιμη ειρήνη» στην Ευρώπη), και υπέγραψε επίσης με τον Στάλιν το αμφιλεγόμενο Σύμφωνο μη επίθεσης Ρίμπεντροφ – Μολότοφ*, εισέβαλε απροκάλυπτα στην Πολωνία, οι ηρωικές ένοπλες δυνάμεις της οποίας βρίσκονταν «αιώνες» πίσω από τις γερμανικές, από άποψη εκσυγχρονισμού (είχαν ακόμη ιππικό, όταν ο Χίτλερ είχε μηχανοκίνητες θωρακισμένες μονάδες, σύγχρονα άρματα μάχης και φονική αεροπορία).
Η Αγγλία και η Γαλλία, που είχαν εγγυηθεί την ακεραιότητα της Πολωνίας, κήρυξαν, στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, πριν 80 χρόνια δηλαδή, τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Άρχιζε έτσι ένας πόλεμος, που απλώθηκε σε όλο τον κόσμο, που κράτησε ως τον Απρίλη του 1945 στην Ευρώπη και ως τον Αύγουστο του ΄45 στον Ειρηνικό (ΗΠΑ –Ιαπωνία), στον οποίο ενεπλάκησαν πάνω από 60 κράτη, και οι νεκροί του οποίου ξεπέρασαν τα 60 εκατομμύρια (!) και οι φυσικές και οικονομικές καταστροφές υπήρξαν φυσικά ανυπολόγιστες.
Στον πόλεμο αυτό, παρά την προσπάθεια ουδετερότητάς της, βρέθηκε και η Ελλάδα, αφού η φασιστική Ιταλία (μέλος του «Άξονα» Γερμανίας, Ιταλίας, Ιαπωνίας κ.ά) της επιτέθηκε αναίτια τον Οκτώβρη του 1940. Η Ελλάδα πολέμησε ηρωικά, νίκησε τους Ιταλούς, όμως βρέθηκε τελικά υπό τριπλή (γερμανική, ιταλική, βουλγαρική) κατοχή για 4 χρόνια, γνωρίζοντας αμέτρητα θύματα και καταστροφές.
Δε γιορτάζουμε φυσικά, αλλά σημειώνουμε με έμφαση την επέτειο κήρυξης του Β΄ Παγκ. Πολέμου, με την ευχή να μην ξαναζήσει ο κόσμος τέτοιες συμφορές, πράγμα που δυστυχώς δεν φαίνεται καθόλου βέβαιο, με τους καιροσκόπους και κατώτερους των περιστάσεων ηγέτες και ηγετίσκους του σημερινού κόσμου, μακράν και πλησίον ημών.
Οι πόλεμοι γενικά είναι απαράδεκτοι και επιφέρουν αμέτρητα θύματα, αθώα κατά κανόνα, και πρέπει να αποφεύγονται, εκτός αν πρόκειται για άμυνα μιας χώρας ή είναι απελευθερωτικοί. Όμως, στην ιστορία και στις ανθρώπινες σχέσεις, κατά κανόνα λείπει η εφαρμογή του δικαίου και η ισχύς της απλής λογικής. Τα βλέπουμε καθημερινά αυτά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και ιδιαίτερα στους εξ Ανατολών γείτονές μας, η πολιτική των οποίων είναι απροκάλυπτα εχθρική προς την πατρίδα μας.
*Αυτό το πολυσυζητημένο Σύμφωνο μη επίθεσης Γερμανίας –ΕΣΣΔ, που προσωρινά διευκόλυνε βέβαια τον Χίτλερ, υπογράφηκε λίγες μέρες πριν την κήρυξη του Πολέμου, ενώ και οι δύο (Γερμανοί –Σοβιετικοί) ήξεραν πως θα είχε μετρημένη «ζωή», και ότι ο Χίτλερ θα εισέβαλε, αργά ή γρήγορα, στην Σοβ. Ένωση, όπως και έγινε τον Ιούνιο του 1941, απροειδοποίητα και ισχύοντος του Συμφώνου, κίνηση ωστόσο μοιραία γι’ αυτόν, γιατί εκεί έσπασε, κυριολεκτικά, «τα μούτρα» του και τελικά ηττήθηκε, -αφού πρώτα αιματοκύλησε τον κόσμο.
- Ο κ. Γιώργος Ζωγραφάκης είναι από το Ζαρό, συνταξιούχος Δάσκαλος, ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας
