Κείμενο: Γεώργιος Μ. Χουστουλάκης
Πολλοί σήμερα θα έχουν την απορία, γιατί ο Άγιος Ανδρέας λέγεται «Τρυποτηγανάς»!
Η Μεσαρίτικη εκδοχή του εθίμου, δεν επιβάλει οπωσδήποτε η νοικοκυρά να φτιάξει λουκουμάδες, ή κάτι γλυκό ανήμερα του Αγίoυ Ανδρέα, που γιορτάζει στις 30 Νοέμβρη. Απλώς η νοικοκυρά του σπιτιού πρέπει να τηγανίσει κάτι και ότι θέλει εκείνη! Στην αντίθετη περίπτωση λέει η παράδοση, θα της τρυπήσει το τηγάνι της!
Άλλο ένα παλιό έθιμο στον τόπο μας, αλλά και σε ολόκληρη τη χριστιανοσύνη, που πάντα το τηρούσε, στο πέρασμα του χρόνου μέχρι και σήμερα.
Βέβαια σε άλλα μέρη το έθιμο είναι να τηγανίζουν οι νοικοκυρές λουκουμάδες ή τηγανίτες, επειδή πλησιάζουν περισσότερο στην παράδοση με τον Ιησού που λέει:
«Ο Ιησούς βρίσκεται σε περιοδεία με τους μαθητές του διδάσκοντας και κηρύττοντας. Βρίσκονται λοιπόν στο χωριό του αποστόλου Ανδρέα, πεινασμένοι και διψασμένοι. Ο Ανδρέας τον προσκαλεί στο σπίτι του μαζί με τους υπολοίπους. Φτάνοντας όμως εκεί, η γυναίκα του τον ενημερώνει ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά νερό, αλεύρι, λάδι και μέλι. Ο Ανδρέας ανησυχεί, αλλά αμέσως σκεπτόμενος τι μπορεί να γίνει, πρότεινε στην γυναίκα του μαζί με όλα αυτά που υπάρχουν να φτιάξει τηγανίτες, για να φάνε ο Ιησούς και οι μαθητές του».
(Το περιστατικό αναφέρεται σε κάποιο κείμενο απόκρυφου Ευαγγελίου).
Δεν υπάρχει όμως στην ουσία κανένας περιορισμός, αν τα τηγανητά θα είναι κρέας ομελέτα, ψάρι ή τηγανίτες κλπ.
Καλό είναι βέβαια κατά την τήρηση του εθίμου, να τηγανίζεται κάτι σαρακοστιανό, μια και πέφτει σε Σαρακοστή, και ούτως ή άλλως, από παλιά ήταν ημέρα νηστείας.
