Η εβδομάδα που κλείνει σήμερα Παρασκευή 24/11/2023 ενίσχυσε -αν και μάλλον ”άτσαλα“- τις τάσεις που ήδη είχαν διαφανεί την προηγούμενη εβδομάδα όταν στο Παρατηρητήριο 17/11 γράψαμε για «μικρή αναθέρμανση του αγοραστικού ενδιαφέροντος».
Πράγματι λοιπόν, μέσα σε μια εβδομάδα οι τιμές ελαιολάδου ανέβηκαν απότομα, περίπου κατά 0,50 €/κιλό και μάλιστα το κέρδος των παραγωγών είναι το ίδιο σχεδόν παντού. Έτσι, η Λακωνία έφτασε το 8,20 €/κιλό, η Μεσσηνία το 7,70 και κάπου ενδιάμεσα – Κρήτη.
Η τιμές είναι η μια όψη. Η άλλη είναι η ποιότητα, όπου πέραν των γνωστών φυσικοχημικών και οργανοληπτικών παραμέτρων, η καθαρότητα από υπολείμματα αναδεικνύεται σαν ένα σημαντικός παράγοντας, ο οποίος θα πρέπει να τύχει της δέουσας προσοχής από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και όλους τους εμπλεκόμενους (παραγωγούς, γεωπονικά μαγαζιά, ελαιουργούς, τυποποιητές).
Επανερχόμενοι στην άνοδο των τιμών, η εξήγηση της θα πρέπει να αναζητηθεί σε δύο αίτια. Το πρώτο είναι η βραχυπρόθεσμη εικόνα ενός μικρού μέρους του δάσους. Με άλλα λόγια, αυτό που συμβαίνει και αλλάζει το σκηνικό είναι ότι ετοιμάζονται να αναθεωρηθούν προς τα κάτω οι προβλέψεις για την τρέχουσα εσοδεία 2023/24. Η Ισπανία απομακρύνεται όχι μόνο από τους 800 χιλιάδες τόνους που πολλοί προσδοκούσαν αλλά και από τους 765 χιλιάδες τόνους που είχε επισήμως εξαγγείλει (βλ.Το ισπανικό Υπουργείο επιβεβαιώνει τις προβλέψεις για την παραγωγή ελαιολάδου 2023/24 ), αλλά υποχωρεί παρακάτω λόγω των χαμηλών αποδόσεων στα ελαιοτριβεία.
Επίσης και η Ελλάδα απομακρύνεται υποχωρώντας κάτω από τους 170 χιλιάδες τόνους που το olivenews.gr και άλλοι σοβαροί αναλυτές είχαν δώσει (βλ. Προβλήματα που άλυτα χρονίζουν )
Ειδικά η Κρήτη, με εξαίρεση την Κάτω Μεσσαρά, το Πέραμα Μυλοποτάμου και κάποια άλλα μεμονωμένα σημεία, ετοιμάζεται να γράψει μια από τις χειρότερες επιδόσεις των τελευταίων δεκαετιών -ίσως με εξαίρεση το 2013/14- και τους παραγωγούς να ελπίζουν (!) να μαζέψουν τουλάχιστον το «λάδι της χρονιάς για τις ανάγκες της οικογένειας».
Σε αυτές τις συνθήκες κρίσιμης (αν)ισορροπίας (επί ξυρού ακμής, που θα έλεγαν οι καθαρευουσιάνοι), η οποιαδήποτε μικρή μεταβολή μπορεί να έχει πολλαπλάσιες συνέπειες και αντιδράσεις. Όταν η βιομηχανία τυποποίησης διατηρεί πολύ χαμηλά, οριακά, αποθέματα, τότε η οποιαδήποτε νέα εκτίμηση είτε για μείωση της αναμενόμενης παραγωγής (προσφοράς), είτε για αύξηση της ζήτησης (π.χ. λόγω επερχόμενων Χριστουγέννων), μπορεί να προκαλέσει τέτοιου είδους αναταράξεις στις τιμές.
Πριν λίγες ημέρες η Ιταλία αγόρασε σχετικά φθηνά, στα 7,80 €/κιλό, από Ισπανία και Πορτογαλία, οι οποίες έκλεισαν τη στρόφιγγα και έτσι οι τιμές ανέβηκαν. Έτσι, η Ιταλία που φέτος είναι όψιμη αναγκάστηκε να δώσει κάτι παραπάνω στην Ελλάδα η οποία φέτος έχει κάποιες καλές ποιότητες αλλά δεν έχει καθόλου ποσότητες.
Τελικά η Ισπανία ανέβασε 10-30 σεντ τα έξτρα της στα 8,00 €/κιλό και το λαμπάντε 1° στο 6,80 €.
Απέναντι σε ένα τόσο ευμετάβλητο περιβάλλον, εδώ και δύο χρόνια έχουμε καθιερώσει τη φράση «πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά» και για αυτό διαφωνώ ριζικά με όλες αυτές τις επιφανειακές και επικίνδυνες προβλέψεις ότι το ελαιόλαδο ανεβαίνει ή κατεβαίνει, θα πάει στα ”τόσα“ ευρώ κ.λπ. Απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή κατάσταση, η άμυνα προβλέπει να παρακολουθούμε καθημερινά την αγορά, να είμαστε συντονισμένοι σε αξιόπιστες πηγές ενημέρωσης, να ακολουθούμε τους παλιούς χρυσούς κανόνες «πούλα σταδιακά στην άνοδο και μετάνιωνε, κρατήσου χωρίς πανικό στην κάθοδο». Και βλέπουμε…
Πηγή: olivenews.gr
