Κλείνει μια εβδομάδα μεγάλης αναταραχής, όπου τα κάτω έρχονται πιο πάνω και τα πάνω έρχονται πιο κάτω από όσο ήδη ήταν.
Κάτω οι παραγωγές
Αυτά που έρχονται κάτω είναι οι προβλέψεις για τις ποσότητες παραγωγής της εσοδείας 2023/24. Ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα το olivenews.gr είχε ενημερώσει τονίζοντας ότι «ετοιμάζονται να αναθεωρηθούν προς τα κάτω οι προβλέψεις για την τρέχουσα εσοδεία 2023/24 (βλ Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου (24/11/2023).
Τα μεγαλύτερα προβλήματα προέρχονται από την Ισπανία γιατί όπως γράφαμε στο προηγούμενο Παρατηρητήριο, «Η Ισπανία απομακρύνεται, όχι μόνο από τους 800 χιλιάδες τόνους που πολλοί προσδοκούσαν αλλά και από του 765 χιλιάδες τόνους που είχε επισήμως εξαγγείλει (βλ. Το ισπανικό Υπουργείο επιβεβαιώνει τις προβλέψεις για την παραγωγή ελαιολάδου 2023/24) αλλά υποχωρεί παρακάτω λόγω των χαμηλών αποδόσεων στα ελαιοτριβεία».
Συνεχίζουμε για να ξαναθυμηθούμε όσα είχαμε επισημάνει και για την Ελλάδα η οποία «απομακρύνεται υποχωρώντας κάτω από τους 170 χιλιάδες τόνους», για τους οποίους είχαμε γράψει ήδη από τον Αύγουστο (βλ. Προβλήματα που άλυτα χρονίζουν ), όταν άλλα αγροτικά Μέσα, με πολυπρόσωπο πανελλαδικό δίκτυο έγραφαν για 215.289 τόνους, δηλαδή τα 2/3 της περσινής παραγωγής. Τώρα η σκληρή πραγματικότητα μας προσγειώνει στο 1/3 της περσινής παραγωγής.
Να συμπληρώσουμε πως παραμένει μεν το 290 της Ιταλίας, όμως με κάποια πρώτα ερωτηματικά.
Πάνω οι τιμές
Και όταν οι παραγωγές πάνε κάτω αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, οι τιμές πάνε πάνω.
Τα σημάδια ήταν φανερά από την προ-προηγούμενη εβδομάδα, όταν είχαμε «μικρή αναθέρμανση του αγοραστικού ενδιαφέροντος» (βλ. Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου 17/11/2023) και έγιναν πολύ πιο έντονα την προηγούμενη εβδομάδα όταν «μέσα σε μια εβδομάδα οι τιμές ελαιολάδου ανέβηκαν απότομα, περίπου κατά 0,50 €/κιλό» (βλ. Παρατηρητήριο 24/11).
Και έτσι, λοιπόν, αυτές οι ανοδικές κινήσεις που έχουν ξεκινήσει εδώ και 2 εβδομάδες συνεχίστηκαν και αυτή που κλείνει. Θα έλεγα τίποτα πιο φυσιολογικό παρά τον κάπως ”άτσαλο“ τρόπο που συμβαίνει. Στην Λακωνία ακούγονται τιμές κοντά στα 8,80€ αλλά για μη επιβεβαιωμένες ποσότητες. Λίγοι τόνοι ή βυτία; Επίσης ακούγονται 9€ προσφοράς σημαντικής ποσότητας χωρίς επιβεβαιωμένη πράξη. Φυσικά, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μέσα σε αυτή την πρωτοφανή ”αναμπουμπούλα“, – μην ξεχνάμε πως «πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά» – μπορεί να υπάρχουν και κάποιες αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Μπορεί κάποιοι που έχουν περσινά αποθέματα να ανεβάζουν με κάπως τεχνητό τρόπο και τις τιμές των περσινών, αγοράζοντας ακριβά μικροποσότητες φρέσκων. Συμβαίνουν…
Με κάπως πιο επίσημη γλώσσα το είχαμε διατυπώσει: «Σε όλες αυτές τις συνθήκες κρίσιμης (αν)ισορροπίας (επί ξυρού ακμής, που θα έλεγαν οι καθαρευουσιάνοι), η οποιαδήποτε μικρή μεταβολή μπορεί να έχει πολλαπλάσιες συνέπειες και αντιδράσεις. Όταν η βιομηχανία τυποποίησης διατηρεί πολύ χαμηλά, οριακά αποθέματα, τότε η οποιαδήποτε νέα εκτίμηση, είτε για μείωση της αναμενόμενης παραγωγής (προσφοράς), είτε για αυξηση της ζήτησης π.χ. λόγω επερχόμενων Χριστουγέννων), μπορεί να προκαλέσει τέτοιου είδους αναταράξεις στις τιμές (βλ. Παρατηρητήριο Τιμών 24/11). Την αναταραχή επιτείνει η απροθυμία των παραγωγών να πουλήσουν είτε γιατί βλέπουν τα άλματα των τιμών είτε γιατί επιλέγουν το νέο φορολογικό έτος από 1/1/2024.
Ποιότητα SOS
Στα δύο ήδη γνωστά προβλήματα προστέθηκε και ένα τρίτο, ακόμη πιο σοβαρό. Το olivenews.gr δεν μπορεί να υποκαταστήσει τους ελεγκτικούς φορείς αλλά δεν είναι έγκλημα και αμαρτία να καταστρέφουμε ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής και μάλιστα όταν πλησιάζει τους 140.000 τόνους;
Οι τιμές και ο ρόλος των ΜΜΕ
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον αναταραχής αυτό που χρειαζόμαστε είναι ήρεμο μυαλό, ”χάρτες, πυξίδες και αξιόπιστο ασύρματο“ (για να ξαναχρησιμοποιήσω την αγαπημένη μου παρομοίωση).
‘Αρα χρειαζόμαστε μια όσο γίνεται καθαρή εικόνα της όλης κατάστασης ώστε να διακρίνουμε τα αίτια και τις κατευθυντήριες δυνάμεις που σπρώχνουν τις αγορές προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Υπό αυτή την έννοια, προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες όσα Μέσα Ενημέρωσης σχεδόν καθημερινά πετούν πυροτεχνήματα, «σήμερα τόσο η τιμή στον Α συνεταιρισμό», «σήμερα άλλη η τιμή στον Β συνεταιρισμό», «σήμερα άλλη η τιμή που μας είπε ο Γ παραγωγός» κ.ο.κ.
Το αποτέλεσμα είναι πως από την υπεραισιοδοξία ότι πάμε για 10, 11, 12, 14, και βάλε €, να πέφτουμε απότομα στη μαύρη απαισιοδοξία ότι οι τιμές πέφτουν, και μετά πάλι σε πελάγη αισιοδοξίας κ.λπ.
Μαζί με αυτές τις αψυχολόγητες κινήσεις, πότε πρόσω ολοταχώς, πότε ανάποδα ολοταχώς, τα βράχια έρχονται ολοένα και πιο κοντά ολοταχώς. Μόνο που το καράβι δεν ανήκει στους εκδότες και τους δημοσιογράφους αλλά στους παραγωγούς και τους ελαιοτριβείς που έχουν το ελαιόλαδο…
Σύντομα θα δώσουμε μια πραγματική εικόνα της αγοράς με τεκμηριωμένα νούμερα που δυστυχώς το ελληνικό σύστημα δεν διαθέτει.
Οι επιτραπέζιες ελιές
Η ακαρπία στις ελιές Χαλκιδικής και η ακόμη χειρότερη στις Κονσερβολιές καθιστούν άνευ νοήματος την οποιαδήποτε συζήτηση για τιμές. Όταν δεν υπάρχει προϊόν όλοι είναι χαμένοι.
Στις Καλαμών όπου υπάρχει μια έστω και μειωμένη κατά 50 – 60% παραγωγή σε σύγκριση με την περσινή, γίνεται πολύ συζήτηση, σχεδόν σε καθημερινή βάση από ορισμένα site. Σε ό,τι αφορά τα αποθέματα των περσινών αυτό που συμβαίνει είναι μια έλλειψη συνάντησης σε κάποιο σημείο ισορροπίας μεταξύ πωλητών, παραγωγών και αγοραστών εμπόρων και μεταποιητών. Κάθε μέρα που περνάει το προϊόν υποβαθμίζεται και γίνονται ολοένα και πιο επιτακτικά τα συμπεράσματα της συζήτησης (βλ. ) όπου όλοι συμμετέχοντας συμφώνησαν πως έιναι ”ευχής έργον μεν“, αλλά η πράξη ασθενής.
Τιμή δεν υπάρχει ούτε για τις φρέσκιες Καλαμών. Οι ποιοτικά εντάξει μπαίνουν στις κάδες των παραγωγών για μελλοντική διαπραγμάτευση και όσες έχουν προβλήματα (π.χ.δακοπροσβολών) οδηγούνται στα ελαιοτριβεία. Έγραψα «Όταν η Καλαμών από Μαύρη Βασίλισσα υποβιβάζεται στη ζητιανιά των ελαιοτριβείων (28/10/2023)» αλλά σε τελευταία ανάλυση ο κάθε παραγωγός κρίνει και αποφασίζει. Πολλοί αναφέρουν για παοδόσεις ελαιοπεριεκτικότητας του 20%, με χαμηλότερα κόστη, με τιμή ελαιολάδου 10 € (τενεκές) και με τιμή της επιτραπέζιας ελιάς…Μήπως ξέρετε να μου την πείτε;
Πηγή: olivenews.gr