Της Χαριστή Φανουράκη Κουκουμπεδάκη
Λόγια βγαρμένα από τα σόψυχα της καρδιάς μου
γιατί τέτοιοι άνθρωποι έπρεπε να τους δίνει ο Θεός 10 ζωές και όχι να τους παίρνει απάνω στη νεότη ντως…
Ας είναι η ψυχή του κοντά στον Παντοδύναμο Θεό και τους αγγέλους του.
Τα θερμότατά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του….
“Σκληρόκαρδε Χάροντα”…
…Μα πε μου Χάρε να χαρείς έχεις καρδιά στο μπέτη,
έχεις κοντό αιστήματα
πού ‘ν’ το φιλότιμό σου
κι έγειρες πάλι στη Γαλιά
να πα να κονταρέψεις
άντρα γερό μα κι άξιο
που δεν εδείλια πράμα .
Με το Χαζύρη τα βαλες το Μιχελή στη στράτα
και του καμες παραχωσά
και του στεσες καρτέρι.
Κοντό δε σε πολέμησε
κοντό δε σ’ αντιστάθη
κοντό
δεν έβαλε ομπρός
τα σιντερόμπρατσά ντου,
μόνο τον εκοντάρεψες
κι έπεσε του θανάτου
που όπου επάθειε ετριζ’ η γης
κι εσειούντ’ ο πάνω κόσμος…
Κοντό δεν ελυπήθηκες την ακριβή ντου μάνα
που θα σου πιάσει μάνητα και θα σου καταριέται;
Στο λοϊσμό δεν έβαλες
τον εδικό ντου κύρη
ν’ αντιγιαγείρεις και να πεις…
“που πάω κι είντα κάνω”…
Κοντό και δεν εσκέφτηκες κοπέλια μούδ’ αδέρφια
απού θα σέρνουνε μουγκρές
να σου παραπονιούνται;
Χάρε στο νου δεν έβαλες
την εδικολογιά ντου
μονό ‘ρθες τα μεσάνυχτα
ωσάν τον κατσουλούπη
κατσά, κατσά,
να μη σε ιδεί άθρωπος γεννημένος… Γιάντα χτυπάς μπρε Χάροντα τσ’ άξιους και τσ’ αρχόντους γιάντα στ’ αμάτι βάνεις τσι
και τσι παραγαδεύγεις
και τη λεβεντοσύνη ντως
ζηλεύγεις και την παίρνεις
κι αφήνεις πίσω τον καημό,
τη θλίψη, την οδύνη
και θες τον έρμον άδη σου να τονε ξεμαυρίσεις
να τονε κάμεις φωτερό
να λάμψει το σκοτίδι
από τα κάλλη τα πολλά
και τσι περίσσες χάρες…
Ειντά ‘ναι το ινάτι σου και το πεισματικό σου
να ‘ρθεις τρεχαπετάμενος να τονε ξεδια λέξεις
και τσι χρυσοσαΐτες σου
να ρίξεις στο κορμί ντου
και να του πάρεις την ψυχή αναθεματισμένε
πρέπει πως έχεις 4ην καρδιά σκληρή σαν το καρύδι.
Κι ούτε τον ελυπήθηκες απού τονε ξαθέρι
απού τονε μπαινάμικος
και μπεσσαλής και ντρέτος…
Κι έκαμες πάλι μια Γαλιά
καυτό να ρίχνει δάκρυ
κι εντύθηκεν η Μεσσαρά
από κλωστής στα μαύρα
κι ο ουρανός νεφάλιασε
και κλαίει αυτή την ώρα
κι οι βιόλες μαραθήκασι
στον απομισεμό ντου
και χαμοπεταρίζουνε
στη γης τα χελιδόνια
κι ο κάμπος μαυροντύθηκε
και χειμωνιά εξανάρθε…
“”Χάροντα γιάντα τη γεννιά χτύπησες του Χαζύρη
απού μια γ-Κρήτη εβάστα νζη χιλιάκριβο Χατήρι””….
Χαριστή Φανουράκη Κουκουμπεδάκη
12/5/2025
